Bugün, Zübeyde bint Cafer büyük önem taşıyan bir konudur ve nüfusun geniş bir kesiminin ilgisini çekmektedir. Ortaya çıkışından bu yana, Zübeyde bint Cafer çeşitli alanlarda tartışma ve analiz konusu olmuş, çelişkili görüşler ve çelişkili konumlar yaratmıştır. Yıllar geçtikçe Zübeyde bint Cafer gelişti ve farklı biçimler aldı, bu da onun çalışmasını ve anlaşılmasını daha da karmaşık hale getirdi. Bu makalede, bu konuya ışık tutmak ve zengin bir tartışmayı teşvik etmek amacıyla Zübeyde bint Cafer'e ilişkin farklı yaklaşımları ve bakış açılarını inceleyeceğiz.
Zübeyde bint Ca‘fer ibn Mansur (Arapça: زبيدة بنت جعفر ابن المنصور) tam olarak, Ümmü Ca‘fer Zübeyde bint Ca‘fer b. Abdillâh el-Mansûr b. Muhammed el-Abbâsiyye el-Hâşimiyye, (Ölümü hicri, 26 Cumada; 216 miladi, 10 Temmuz 831) Abbasi halifelerinden Hârûnürreşîd'in hanımı, Emîn'in annesidir. Hac güzergâhı üzerinde, Bağdat, Mekke, Medine istikametinde yaptırdığı kuyular, su kaynakları ve havuzlar ile tanınır. Yaptırdığı eserlerle hacca giden insanlara su sağlanmıştır.[1][2][3] Bununla birlikte 3 milyon dinar harcayarak Kûfe-Mekke yolunu yaptırmıştır. Bu kervan yolu Derbizübeyde adıyla anılmıştır. Mekke'de yaptırdığı su yolu da Aynizübeyde olarak bilinmektedir. Ayrıca Tebriz, Bağdat, Katia ve Belen Geçidi'nde imar faaliyetleri yürütmüştür.[4]