ეთნოსი (ბერძენ. ethnos — ტომი, კათა) — ჰომეროსიშ მეჯინათ, აბანორენი, ორინალი, კებური, კარე. ეთნოსით ეშინაფუ თაშნეშე რჩქვანაფა, მედჷრაკილობა, ადათი, წესრიგი დო ხასიათი, მუჭოთ მუდგაიჸინიშ მუშობურობა, შანი, მუშება. მოგვიანაფათ ზიტყვა „ეთნოსის“ მითმიაჩამუ ფსიქოლოგიური შანულობა. სამანგ., ესქილე, სოფოკლე, ჰერაკლიტე, პლატონი დო არისტოტელე თის გჷმირინუანდეს კილოთაშ, შურიელი ნწყილობაშ ეიოშანალო. თაჸურეშე გიშმალი, უკული გჷმიქიმინჷ ეთნოსიშ დორხველურ ზნეობური შანულობათ. თინა რე ხასიათიშ მეძინელი შანი, ნამუთ ეთიკური ფასებაშ ობიექტო გჷნმირთუ.