Lycaena phlaeas

Lycaena phlaeas
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Lycaena phlaeas


Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  777788
NCBI  282391
EOL  262721

Lycaena phlaeas — дзённы матылёк з сямейства блакітніц.

Апісанне

Даўжыня пярэдняга крыла 12-16 мм. Пярэднія крылы вогненна-чырвоныя, з чорнымі буйнымі амаль квадратнымі плямамі, вонкавы край з шырокай цёмнай аблямоўкай. Заднія крылы карычнева-бурыя, на знешнім полі аранжавая зубчастая перавязь і нярэдка на ёй ёсць блакітнаватыя плямы. Знізу пярэднія крылы памяранцава-чырвоныя, чорныя плямы на белых каемках, вонкавы край карычнева-шэры. Заднія крылы знізу карычнева-бурыя са слабым фіялетавым адценнем і цёмнымі стракацінкамі. Часам выяўлены кароткі хвосцік. Самка адрозніваецца толькі большай велічынёй, а таксама больш круглявай вяршыняй пярэдніх крылаў.

Арэал

Паўночна-заходняя Афрыка, Еўропа, пазатрапічная Азія да Японіі, паўночна-захад Паўночнай Амерыкі. Звычайны на ўсёй тэрыторыі Усходняй Еўропы. На поўначы мабыць прытрымліваецца горных раёнаў.

Месцапражыванні

На поўначы засяляе рознатраўна лугавінныя тундры, антрапагенныя ланшафты, вяршыні сопак. У пустыннай зоне месцамі пасялення з'яўляюцца антрапагенныя ландшафты, абрашаныя зямлі. На астатняй тэрыторыі засяляе розныя натуральныя і другасныя біятопы: лясныя ўзлескі, паляны, высечкі, абочыны дарог, рознатраўныя і мурожныя лугі, берагі рэк, пашы, пусткі, сады, тэрыторыі гарадоў і пасёлкаў, радзей — стэпы розных тыпаў і сельгасугоддзі.

Таксама сустракаецца на лугах розных тыпаў, па берагах вадацёкаў, у гарах — па катлавінах, лугоў-стэпавых схілах, лясных лугавінах і да камяністых тундраў уключна. На Паўднёва-Чуйскім хрыбце побач са снежнікам на вышыні 2500 м над узроўнем мора.

Біялогія

Развіваецца ў 1-3 пакаленнях, у залежнасці ад шыраты. На поўначы і ў сярэдняй паласе звычайна развіваецца ў двух пакаленнях. Лёт матылькоў першага пакалення назіраецца з пачатку мая да сярэдзіны чэрвеня, другога-з пачатку ліпеня да сярэдзіны жніўня. У цёплыя гады (а на поўдні Усходняй Еўропы штогод) з сярэдзіны жніўня адзначаны матылі трэцяга пакалення. Самцы абараняюць уласную тэрыторыю. Звычайны, але не масавы від.

Размнажэнне

Самка адкладае па 1-2 яйкі на лісце, сцёблы або кветкі кармавых раслін. Яйкі ад бледна-шэрага да зялёнага колеру, паўшарападобныя, з даволі буйнымі паглыбленнямі.

Эмбрыянальнае развіццё — каля 8 дзён.

Вусень зялёны, у кароткіх валасінках. Над нагамі падоўжная чырвоная лінія. Уздоўж спіны падобная палоска, з абодвух бакоў абмежаваная жоўтым. Галава чырванавата-карычневая. Вусень зімуе. Наведваецца мурашкамі. Кармавыя расліны вусеняў — шчаўе (Rumex), Oxyria, адзначаліся таксама мацярдушка звычайная (Origanum vulgare), сумнік (Solidago), Polygonum bistorta, драсён (Polygonum), шчаўе кіслае (Rumex acetosa), Rumex acetosella, шчаўе кучаравае (Rumex crispus), Rumex hydrolapathum, Rumex longifolius.

Зноскі

  1. а б Моргун Д. В., Довгайло К. Е., Рубин Н. И., Солодовников И. А., Плющ И. Г. Дневные бабочки (Hesperioidea и Papilionoidea, Lepidoptera) Восточной Европы. CD определитель, база данных и пакет программ «Lysandra». — Минск, Киев, М.: 2005.
  2. а б в Коршунов Ю. П. Определители по флоре и фауне России // Булавоусые чешуекрылые Северной Азии. Выпуск 4. — М.: Товарищество научных изданий КМК, 2002. — С. 353—354. — ISBN 5-87317-115-7.