HD182255

HD182255
Масса 8,271744E+30 килограмм
Каталоган код 2MASS J19225088+2615447, HD 182255, HIP 95260, HR 7358, SAO 87136, GSC 02132-03895, BD+25 3811, CSV 102926, GC 26748, GCRV 11833, HIC 95260, JP11 3098, NSV 11966, PPM 108882, ROT 2785, TD1 24567, TYC 2132-3895-1, UBV 16411, V377 Vul, YZ 26 9885, uvby98 100182255, WEB 16644, Gaia DR2 2024062956715014016, 3 Vul, Gaia DR3 2024062956715014016, TIC 90702417, AG+26 2032, UBV M 23724, ALS 16388, Renson 50370
Седарчийн гулам Лисичка
Дуьненна генахь 112,27 ± 2,1239 парсек
Скорость вращения звезды 22,1 ± 3,7 km/s
Параллакс 8,9071 ± 0,1685 ларин миллисекунд
Шен леларан охьатаӀар −10,27 ± 0,163 шарахь миллиарксекунд
Шен леларехь нисса хьалабалар 0,922 ± 0,124 шарахь миллиарксекунд
Радиальная скорость −14,1 ± 1,1 km/s
Тип переменной звезды медленно пульсирующая класса B
Спектран класс B6III
Гуш болу седин барам 5,192 ± 0,009
Абсолютная звёздная величина −0,17
Радиус 2,34 солнечный радиус
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 19ч 22м 50,8855509с
ОхьатаӀар +26° 15′ 44,66734″
Эффективная температура 12 600 K
Поверхностная гравитация 10 000 сантиметр на секунду в квадрате

BD+11 1075 — бу спектран классан B6III химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 5,192 ± 0,009 гергга бу, лаьтта Лисичка седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь.

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь.

Билгалдахарш

  1. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Early Data Release 3 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  2. ↑ 1 2 3 Moiseeva A. V., Romanyuk I. I., Semenko E. A., Kudryavtsev D. O., Yakunin I. A. Fundamental Parameters of CP Stars observed at the 6-m Telescope. I. Observations in 2009-2011 (инг.) // Astrophysical Bulletin — Springer Science+Business Media, 2019. — Vol. 74. — P. 62. — ISSN 1990-3413; 1990-3421
  3. ↑ Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system (инг.) // Ast. Lett. / R. Sunyaev — Nauka, Springer Science+Business Media, 2006. — Vol. 32, Iss. 11. — P. 759–771. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327 — doi:10.1134/S1063773706110065 — arXiv:1606.08053
  4. ↑ 1 2 Lesh J. R. The Kinematics of the Gould Belt: an Expanding Group? (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1968. — Vol. 17. — P. 371. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190179
  5. ↑ 1 2 Eggen O. J. Space motions and distribution of the apparently bright B-type stars — 1961. — Т. 41. — С. 245.
  6. ↑ 1 2 Hog E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. 27–30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.