Renaud Séchan |
---|
(2017) |
|
Jaiotza | Parisko 15. barrutia eta Paris, 1952ko maiatzaren 11 (71 urte) |
---|
Herrialdea | Frantzia |
---|
Lehen hizkuntza | frantsesa |
---|
|
Aita | Olivier Séchan |
---|
Ama | Solange Mériaux/Séchan |
---|
Ezkontidea(k) | Dominique Quilichini (en) (1980 - 2005) Romane Serda (2005eko abuztuaren 5a - 2011ko irailaren 23a) |
---|
Seme-alabak | |
---|
Anai-arrebak | |
---|
|
Heziketa | Lycée Montaigne (en) |
---|
Hizkuntzak | frantsesa |
---|
|
Jarduerak | kanta-idazlea, abeslaria, musikagilea, idazlea, egile abeslaria, kantugilea, soinu banda konpositorea, zinema aktorea, estudioko musikaria eta musikaria |
---|
Pisua | 85 kilogramo |
---|
Altuera | 1,78 metro |
---|
Enplegatzailea(k) | Charlie Hebdo |
---|
Jasotako sariak | |
---|
Genero artistikoa | chansona |
---|
Musika instrumentua | ahotsa |
---|
Diskoetxea | Polydor Records Virgin |
---|
|
|
|
Renaud Séchan (Paris, Frantzia, 1952) musikagilea da. Renaudek kafe-antzokietan hasi zuen musikagile karrera, herri-errepertorioarekin (Amoureux de Paname) batez ere. Laisse béton (1978) lanarekin iritsi zitzaion ospea, eta orduan finkatu zuen jendaurrean izango zuen irudia (jeansak, alkandora beltza, foulard gorria). Renaudek gizarte gaiak dotoretzen ditu eta bikain bateratzen ahozko indarkeria (Marche à l'ombre, 1980) eta samurtasuna (Ma gonzesse, 1979; Mistral gagnant, 1985; Halte à tout, 1995).
Erreferentziak