رینیت | |
---|---|
گرده انواع گوناگونی از گیاهان معمول میتوانند باعث زکام آلرژیک شوند. | |
تخصص | ایمنیشناسی |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
آیسیدی-۱۰ | J30 |
آیسیدی-۹-سیام | 477 |
اُمیم | ۶۰۷۱۵۴ |
دادگان بیماریها | 31140 |
مدلاین پلاس | 000813 |
ئیمدیسین | ent/۱۹۴ med/104, ped/۲۵۶۰ |
پیشنت پلاس | رینیت |
سمپ | D012221 |
رینیت آلرژیک (به انگلیسی: Allergic rhinitis) التهاب مخاط بینی است که در اثر واکنش ازدیاد حساسیتی ایجاد میشود. هنگامیکه فرد دارای سیستم ایمنی حساس شده آلرژنی مانند هیره، فستوک، گرده گل یا گرد و غبار را تنفس میکند واکنش ازدیاد حساسیتی آغاز میشود. این واکنش در بینی به صورت آبریزش بروز پیدا میکند.
ترکیب پادتن با آلرژن موجب آزاد شدن میانجیهای شیمیایی مانند هیستامین و لکوترینها میشود. این میانجیها با افزایش نفوذپذیری مویرگهای اطراف و سایر واکنشهای شیمیایی موجب احتقان بینی و قرمزی، آبریزش بینی، خارش، تورم گلو وسایر علائم حساسیت میشوند. علائم از فردی به فرد دیگری متفاوت است. رینیت آلرژیک عارضه بسیار شایعی است و نزدیک به ۱۰٪ مردم از این مشکل رنج میبرند.
گاه علائم به دنبال استنشاق پاک کنندههای کلردار نیز به وجود میآیند. رینیت آلرژیک در اثر مصرف شیر گاو در نوزادان نیز دیده شدهاست. حمله آسم در بیماران مبتلا به این بیماری ۴ برابر بیشتر است. در مراحل پیشرفته بیماری ممکن است پولیپ بینی ایجاد شود. رینیت آلرژیک در نوزادان و شیرخواران نیز دیده میشود. افتراق آن با سرماخوردگی ساده در درازای مدت بیماری (سرماخوردگی کمتر از یک هفته طول میکشد)، عامل بیماریزا، مسری نبودن و عود آن است. (تشخیص بر اساس شرح حال است).
با آزمایش پوستی اغلب میتوان آلرژن عامل ازدیاد حساسیت را یافت. درمان علامتی با آنتی هیستامینها (مانند دیفن هیدرامین و پرومتازین)، مقلدهای سمپاتیک (مانند سودو افدرین و فنیل آفرین)، کرومولین سدیم، تئوفیلین و گاه استروئیدها (به خصوص افشانه بینی) است. توصیه به اجتناب از آلرژنها (حتی گاه فیلتر هوا) ضروری است. گاه با ایمونوتراپی و حساسیت زدایی بیماران درمان میشوند.