Թիթիս

«ἔρχομαι ὀψομένη πολυφόρβου πείρατα γαίης,

Ὠκεανόν τε, θεῶν γένεσιν, καὶ μητέρα Τηθύν,
οἵ με σφοῖσι δόμοισιν ἐῢ τρέφον ἠδ᾽ ἀτίταλλον·
τοὺς εἶμ᾽ ὀψομένη, καί σφ᾽ ἄκριτα νείκεα λύσω·
305 ἤδη γὰρ δηρὸν χρόνον ἀλλήλων ἀπέχονται
εὐνῆς καὶ φιλότητος, ἐπεὶ χόλος ἔμπεσε θυμῷ.
ἵπποι δ᾽ ἐν πρυμνωρείῃ πολυπίδακος Ἴδης
ἑστᾶσ᾽, οἵ μ᾽ οἴσουσιν ἐπὶ τραφερήν τε καὶ ὑγρήν.
νῦν δὲ σεῦ εἵνεκα δεῦρο κατ᾽ Οὐλύμπου τόδ᾽ ἱκάνω,
310 μή πώς μοι μετέπειτα χολώσεαι, αἴ κε σιωπῇ

οἴχωμαι πρὸς δῶμα βαθυρρόου Ὠκεανοῖο.»

«Սնուցանող երկրին հեռաւոր ծայրամասերը պիտի երթամ մայրը տեսնելու

Թիթիսին եւ Ովկիանոսին, աստուածներուն առաջնորդներուն,
ուր զիս քաղցր կրթեցին իրենց բնակարաններուն մէջ․

Կ՛երթամ լուծելու անոնց անլուծուած հարցերը
305 Բաւական ատեն հիմա իրարմէ նեղուած են
չեն ուզեր միասին քննանալ իրենց հարսանեկան անկողինին։
Իդիսին ձիերը միշտ պատրաստ են ինծի բերելու երկիր եւ ովկիանոս։

Քեզի համար, Ողիմպոսէն տեսար, եկայ
310 մի նեղուիր հետս, եթէ գաղտնաբար Ովկիանոսին սենեակը երթայի»