Lukku Láki og Langi Láki (franska: Lucky Luke et Phil Defer) eftir belgíska teiknarann Maurice de Bevere (Morris) er áttunda bókin í bókaflokknum um Lukku Láka. Bókin kom út árið 1956, en sögurnar sem hún hefur að geyma birtust í tímaritinu Moskítóflugunni (f. Le Moustique) árið 1954.
Aðalsaga bókarinnar gerist í bænum Bokkugili (e. Bottleneck gulch) þar sem veitingamaðurinn Ó´lafur, eigandi krárinnar Spaðaássins, ræður ríkjum. Ó´lafur þolir enga samkeppni og þegar gamall vinur Lukku Láka, Ó´rækja, opnar nýja krá við hlið Spaðaássins fær Ó´lafur frægasta leigumorðingja landsins, hinn hávaxna og hjátrúarfulla Langa Láka, til að ráða niðurlögum Ó´rækju. Fyrir tilviljun kemst Lukku Láki á snoðir um fyrirætlanir Ó´lafs og tekur höndum saman með Ó´rækju að standa vörð um samkeppnina. Eftir ýmsar skærur, þar sem beitt er dulargervum, dýnamíti og mexíkóskum stökkbaunum, setur Langi Láki nafna sínum úrslitakosti og þeir félagar mætast í lokauppgjöri sem fram fer á aðalstræti bæjarins. Þegar Langi Láki heldur að Lukku Láki hafi tæmt magasínið í byssu sinni með sex skotum kemur hann úr felum og gerir sig líklegan til að plaffa Lukku Láka niður í rólegheitum. En byssa Lukku Láka er eina sjöhleypan í villta vestrinu og hann sendir byssukúlu í öxl Langa Láka sem liggur óvígur eftir. Læknir kveður upp þann úrskurð að ferli hans sem byssubófa sé lokið. Ó´lafur er rekinn burt úr bænum og Ó´rækja sameinar krárnar í nýja krá, Tvo Ása.
Aukasaga bókarinnar nefnist Lukku Láki og aumingja Pilli. Þar er Lukku Láki aðeins í hlutverki sögumanns og segir ferðafélögum sínum sögu af nærsýnum skerfara sem var sýnd veiði en ekki gefin. Sagan er líklega sú ofbeldisfyllsta í öllum bókaflokknum um Lukku Láka, en hvorki fleiri né færri en sex byssubófar falla þar fyrir hendi Pilla.
Lukku Láki og Langi Láki var gefin út af Fjölva árið 1980 í íslenskri þýðingu Þorsteins Thorarensen. Þetta er 24. bókin í íslensku ritröðinni.