ტერიტორიული სუვერენიტეტი (გერმ. Landeshoheit) — ტერმინი, რომელიც გამოიყენებოდა საღვთო რომის იმპერიის საიმპერიო წოდებების საკუთარ ტერიტორიებზე უზენაესი უფლებების აღსანიშნავად. ტერიტორიული სუვერენიტეტი ითვალისწინებდა საღვთო რომის იმპერიის შემადგენლობაში შემავალი სახელმწიფოებრივი წარმონაქმნების მმართველების უზენაესობას შესაბამისი სახელმწიფოებრივი წარმონაქმნის საკანონმდებლო, სასამართლო და ადმინისტრაციულ სფეროებში. იზღუდებოდა იმპერატორისა და საიმპერიო ინსტიტუტების განსაზღვრული პრეროგატივებით.