Consilium Schlieffen eius nomen ex suis auctoris, dux germanorum copiarum Alfredus Graf von Schlieffen cepit; id bellum propositum Germaniae in Bello Magno erat, atque conceptus est propter curam belli su duos frontes (ad orientem contra Russia atque ad occidentem contra Franciam) in anno 1905. Hoc bellum Germaniam metĕre debere ante vel inde subire posthac foedus inter Franciam et Russiam ac pactum cum Entente Cordiale cum Francia et Britanniae Regno subire.
Pactum in primis (postea modificationem in anno 1911) rapidum delectum Germanicus exercitus praevidebat,quam, sine considerationem libertatis Hollandiae ac Belgicae, statim invadere per eos potente dextera cornu debebat in cursus meridionalis-occidentis per Flandrias ad Lutetiam , afficiens Franciam in zona penitus cassa copiarum. Ipsi horae exercitus germanicus habitum defensionis cum centro et sinistro cornu in zonae limitis inter Franciamque Germaniam tenendus erat, in Lotharingia,Mosella et Vosego; hoc ad alliciendam impetui exercitus francici, quibus consilii belli contra aeternum hostem germanicum commissionem praevedebant. Consecuta rapida clade Franciae (huic proposito praevedebantur modo 39 diei operationis contra Franciam), Schlieffen providit celeriter copias movēre cum suis industris ferriviae , ad frontem orientalem, confidans tarditati exercitui russiae motus. Institutum strategicum propositi non caput franciae erat, nec expugnationem finis, sed cingĕreque insidiare in immensa corona maiorem partem exercitus francici maxime limite intra Franciamque Germaniam;In usu hoc propositum factǔum rĕpĕtītĭonem erat, qui cladem franciae in bello Francici-germanici habebant in anno 1870.
Post secessum Schlieffen in anno 1906, Dux maior exstitit Helmuth von Moltke minor natu.Ille nimis insidiosos aliquos adspectus propositi superioris cogitavit, quod exercitus russiae poterat eorum copias celeriter movēreque, praesertim, quam forma exercitus francici in extremis annis exstiterat magis magisque offensionis cum adoptione in anno 1911 consilii XVII;haec possibilitas toleravisse potuit impetum francici in Renania. Von Moltke in ipso anno igitur cogitavit aliquas modificationes ponere ad consilium. Isque sanxit sic nonnullas divisiones militarias dexterae cornu, illa oppugnans, ut uteretur eos in auxilio defesionis lotharingiaeque praesidii ad limitem russum.Tamen,reducti essent numeri divisiones militariae impetui ,ex consilii delecta invasionem Hollandiae est,ac remansit modo invasionem Belgicae; id diversosque futuros casus habebat: in primis effectus lacertum insidiae reducere opprimendum exercitum franciae erat septentrione , creare alteram insidiam per Belgicam , ultra non ferrivias Hollandiae uti posse necessitati cibariorum. Utcumque impetui principali quinque copiarum sex germanorum positarum ad frontem occidentalem dedicatae fuerunt.
Aliqui vitiorum quam ferrent decocto consilii Schlieffen non deinde adducti modo sunt Von Moltke, quod consilio ipsi inclusi sunt,quam hostes omnino nauci duco,ex parvae Belgicae immensae Russiae. Quattuor causae indicatae erant velut principali rationes cladei:
Consilium Schlieffen eum fatalem exitum in prima pugna Marnae invenit in septembris anni 1914,cui initii belli statici motui bello secutus est,praesertim id magis germanici metere: Bellum ad duo frontibus.
Multi historiae scribentes asserunt consilium nimium optocenti esse,iam qui fieri non potuit,propter recentes progressos armorumque velactionum belli industrali; Basil Liddell Hart id <<audaciae napoleonicae>> definivit,se dixit consilium modo in bello moderno posse advenire. Altera coniectura dixit consilium Schlieffen non esse certum propositum sed modo memorandum Imperatori Germaniaeque suis collaboratoris, utcumque haec opinio non magnopere secuta est.