Lingua Bohemica Čeština
| ||
---|---|---|
IPA: | ||
Taxinomia: | ||
Locutores: | circa 10 600 000 | |
Sigla: | 1 cs, 2 cze, 3 ces | |
Status publicus | ||
Officialis | Cechia, Slovacia (partim), Unio Europaea | |
Privata | ||
Litterae: | ||
Scriptura: | Latina | |
Procuratio: | Academia Scientiarum Rei publicae Bohemicae | |
Situs locutorum linguae Bohemicae |
Lingua Bohemica (Bohemice: český jazyk), qua Bohemi (Cechi) utuntur, ad linguas Indoeuropaeas et ad familiam linguarum Slavicam pertinet; una cum lingua Sorabica, lingua Polabica, lingua Cassubica, lingua Polonica, et lingua Slovaca ad linguas Slavorum occidentalium spectat. Slovaci linguam Bohemicam atque Bohemi linguam Slovacam intellegunt.
Nomen Latinum linguae Cechorum Bohemica vice Cechica sollemniter est, etsi Bohemorum pars immo tertia eam dum historiam non loquebatur, at eam Slavi Moravici loquuntur, et dialectus Bohemicus a lingua Bohemica litteraria differt. Exempli gratia:
Lexicon Bohemo-Latinum. Quitt, Zd., et P. Kucharský. 1992. Lexicon Bohemo-Latinum voces antiquae et recentioris Latinitatis continens. Ed. 1a. Pragae: Publica domus editoria paedagogica Pragae. 901 pp.
Lexicon Latino-Bohemicum. Pražák, J. M., Fr. Novotný ,et J. Sedláček. 1937. Latinsko-český slovník k potřebě gymnasií a reálných gymnasií. Ed. 10a. Pragae: Československá grafická unie. 1348 pp.
Latinitatis medii aevi lexicon Bohemorum. Latinitatis medii aevi lexicon Bohemorum ab viris feminisque doctis, qui in Instituto classico Academiae scientiarum Bohemicae Latinitati Graecitatique operam dant, curatur. Vide Lexicon Bohemorum.
Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes! |