Aart van den IJssel
Tegenwoordig is Aart van den IJssel een onderwerp dat grote relevantie heeft verworven op verschillende gebieden van de samenleving. Van politiek tot populaire cultuur: Aart van den IJssel is voor veel mensen een voortdurend discussiepunt en een bron van inspiratie geworden. In de loop van de tijd is Aart van den IJssel steeds belangrijker geworden en heeft het een aanzienlijke impact gehad op de manier waarop mensen met elkaar omgaan. Dit artikel heeft tot doel de impact van Aart van den IJssel op de hedendaagse samenleving in detail te onderzoeken en te onderzoeken hoe deze zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld. Op dezelfde manier zullen de verschillende perspectieven en meningen die rond Aart van den IJssel bestaan, worden geanalyseerd, met als doel een alomvattende visie op dit zeer relevante onderwerp te bieden.
| Aart van den IJssel | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Het Irenemonument in Den Haag
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | 17 december 1922 | |||
| Overleden | 2 december 1983 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Beroep(en) | Beeldhouwer en schilder | |||
| Oriënterende gegevens | ||||
| Stijl(en) | Abstract-figuratief | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Aart van den IJssel (Den Haag, 17 december 1922 – Voorburg, 2 december 1983) was een Nederlandse beeldhouwer, schilder en tekenaar.
Leven
Van den IJssel volgde zijn kunstopleiding aan de Vrije Academie van Beeldende Kunsten Psychopolis en de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Zijn leraren waren Livinus van de Bundt, Henk Meijer, Theo van der Nahmer en Rudi Rooijackers. Vanaf 1954 was hij als beeldhouwer gevestigd in Voorburg en was hij werkzaam als docent aan de Vrije Academie.
Hij was gehuwd met de Duits-Nederlandse schilderes en textielkunstenares Ruth Salinger (1924-1976). Uit dit huwelijk werd één dochter geboren Maeyken van den IJssel (1958-2011), die net als haar ouders werkzaam was als beeldendkunstenaar/schilder.
Werk
Aart van den IJssel is bekend geworden door zijn beelden van dieren (met name van insecten en vogels), ruiters en paarden. Zijn werk bevindt zich in de openbare ruimte in Den Haag, Voorburg en elders in Nederland.
Van den IJssel was achtereenvolgens lid van de Haagse Kunstkring, Pulchri Studio en de Haagse kunstenaarsgroepen Verve, Fugare en de Posthoorngroep en wordt derhalve gerekend tot de Nieuwe Haagse School. In 1953 werd hij lid van de vereniging Sint Lucas in Amsterdam. Hij was gedurende de jaren vijftig in Voorburg lid van de artistieke werkgroep De Nieuwe Ploeg en organiseerde met Rooijackers en Jan Snoeck avantgardistische exposities van non-figuratieve beeldhouwkunst. In 1961 kreeg hij de Jacob Marisprijs voor Tekenkunst, in 1971 de Jacob Hartogprijs en in 1973 de Hofwijckprijs. In 2004 werd een driejaarlijkse kunstprijs van de Gemeente Leidschendam-Voorburg, wegens zijn grote bijdrage aan de ontwikkeling van de beeldende kunst vanaf 1950, naar hem genoemd.
Zijn laatste tentoonstelling was in Pulchri in 1982. Tegelijk met de opening van deze tentoonstelling verscheen een biografie over Van den IJssel in de serie 'Het Haags Palet'. geschreven door Saskia Gras. Van den IJssel overleed in 1983.
Fotogalerij
-
Zonnewijzer-Ruiter te paard (1966), Amersfoort -
Zon in Den Haag -
Zon, Beeldenroute Zuiderpark Den Haag in Den Haag -
Irenemonument in Den Haag -
Botersloot, Rotterdam -
Mechanisch Insect, 1969, Laan van Meerdervoort/Ockenburgstraat Den Haag
Bronnen, noten en/of referenties
|
