Vandaag gaan we het hebben over Arvid Kleven. Dit is een onderwerp dat de afgelopen jaren de aandacht van veel mensen heeft getrokken. Arvid Kleven is iets geworden dat we niet kunnen negeren, vanwege de impact ervan op de samenleving of op ons persoonlijke leven. Het is een onderwerp dat emoties en debatten heeft opgeroepen en heeft geleid tot reflectie over het belang ervan in het dagelijks leven. Veel experts hebben Arvid Kleven vanuit verschillende perspectieven bestudeerd en geanalyseerd, en vandaag willen we ons verdiepen in de betekenis, reikwijdte en betekenis ervan. We hopen dat dit artikel je een bredere en duidelijkere visie geeft over Arvid Kleven en je uitnodigt om na te denken en je te verdiepen in het belang ervan in onze huidige wereld.
Arvid Kleven (Trondheim, 29 november 1899 - Oslo, 23 november 1929) was een Noors fluitist en componist.
Kleven speelde eerst dwarsfluit en werd daarvoor opgeleid in Oslo door Axel Andersen. Muziektheorie kreeg hij van Gustav Lange. In 1918 trad Kleven als fluitist toe tot het orkest van het Nationaltheater, toen geleid door Johan Halvorsen. Twee jaar later trad Kleven toe tot het orkest van het Filharmonisk Selskab, de voorloper van het Oslo Filharmoniske Orkester. Tijdens die orkestperiodes ondernam hij studiereizen naar Parijs en Londen.
Kleven kreeg te maken met een zeer behoudend muziekklimaat in Noorwegen. Na de dood van Edvard Grieg en Johan Svendsen maakten Johan Halvorsen en Christian Sinding de dienst uit en een ontwikkeling naar de moderne klassieke muziek van de 20e eeuw zat er (toen nog) niet in. Kleven verzette zich daartegen en kwam met muziek die als "on-Noors" werd beschouwd en meer in de richting van het Franse impressionisme ging. Hoe zeer hij afwijkt kan afgeleid worden uit het geringe aantal uitvoeringen van zijn werken. Het theaterorkest, waarvan hij zelf twee jaar deel uitmaakte, speelde slechts één compositie van hem en wel tijdens een bezoek aan Stockholm. De vaste dirigent Halvorsen liet de uitvoering van Skogen sovn toen over aan Thorolf Voss.
Kleven stierf aan reuma voordat hij dertig jaar oud werd.
De componist heeft door zijn korte levensduur maar een kleine oeuvre, waarvan het grootste deel alleen in manuscript bestaat. De (relatief) belangrijkste bijdrage van Kleven aan de muziek is het orkestwerk Lotusland. Voor de opnamen van vier werken voor BIS Records in 2005 moesten uitgebreide redactiewerkzaamheden plaatsvinden. Deze werden verricht door Robert Rønnes, die dit ook had gedaan voor de muziek van Harald Sæverud.
Van het pianotrio maakte Rønnes een bewerking voor twee fagotten en piano.
Bronnen, noten en/of referenties
|