Bambuco
In de wereld van vandaag is Bambuco een onderwerp dat grote relevantie heeft gekregen en de aandacht heeft getrokken van mensen van alle leeftijden en interesses. Sinds zijn opkomst heeft Bambuco een aanzienlijke impact gehad op verschillende aspecten van de samenleving, waardoor debatten, controverses en eindeloze tegenstrijdige meningen zijn voortgekomen. Naarmate de dagen verstrijken, blijft Bambuco evolueren en een diepe stempel drukken op cultuur, politiek, economie en menselijke relaties. Daarom is het essentieel om de vele facetten van Bambuco grondig te analyseren en te begrijpen, om ons bewust te worden van de implicaties en consequenties ervan in onze omgeving.
Bambuco is de officieuze nationale muzieksoort van Colombia. De ritmische structuur lijkt op de Europese wals of polka. De ritmische accenten vallen op de eerste en derde tel. Bambuco kan gespeeld worden in driekwartsmaat of in zes-achtste.
Bambuco wordt meestal gespeeld door een trio, bestaande uit een gitaar, een twaalfsnarige gitaar en een bandola, een soort mandoline. Het ensemble kan worden uitgebreid met fluiten en allerlei slagwerk. Vaak wordt een bambuco trio begeleid door een groep dansers. Er worden ook teksten bij de Bambuco gezongen, deze zijn dan vaak nostalgisch, poëtisch en sentimenteel.
De muziek is waarschijnlijk van Afrikaanse oorsprong en heeft vaste voet gekregen in de Andes, maar heeft ook Spaanse en Indiaanse invloeden. De ontwikkeling van deze muzieksoort kan in vier perioden worden onderverdeeld:
- Tot 1837, deze periode kenmerkt zich door anonieme composities
- Tussen 1837 en 1890 een periode van ontwikkeling, waarbij nieuwe niet-anonieme composities ontstonden.
- Van 1890 tot 1930 was een periode van grote bloei, waarin componisten van de bambuco, zeer in aanzien waren. De meeste van deze composities worden nog steeds gespeeld.
- Vanaf 1930 de contemporaine periode, met moderne componisten en vernieuwingen van de traditionele vormen.