Beeldenpark van het Kröller-Müller Museum

In het artikel van vandaag gaan we het hebben over Beeldenpark van het Kröller-Müller Museum, een onderwerp dat de afgelopen tijd de aandacht van veel mensen heeft getrokken. Beeldenpark van het Kröller-Müller Museum is een fascinerend onderwerp dat veel belangstelling en debat heeft gegenereerd in de huidige samenleving. In dit artikel zullen we verschillende perspectieven op Beeldenpark van het Kröller-Müller Museum onderzoeken, waarbij we de impact ervan op verschillende gebieden analyseren en hoe deze zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld. Daarnaast zullen we de verschillende meningen en standpunten onderzoeken die er rond Beeldenpark van het Kröller-Müller Museum bestaan, en een uitgebreide analyse bieden waarmee onze lezers dit relevante onderwerp beter kunnen begrijpen. Mis het niet!

Beeldenpark Kröller-Müller Museum
Kaart van het Kröller-Müller Museum met het beeldenpark
Locatie Otterlo
Coördinaten 52° 6′ NB, 5° 49′ OL
Oppervlakte 25 ha
Opening 1961
Beheerder Kröller-Müller Museum
Status In gebruik
Monumentnummer 532228
Monumentstatus Rijksmonument
Toegangsweg Kröller-Müller Museum
Jardin d'émail van Jean Dubuffet
L'Air van Aristide Maillol

Het Beeldenpark van het Kröller-Müller Museum gelegen in het Nationaal Park De Hoge Veluwe in Otterlo is met zijn 25 hectare een van de grootste en meest gerenommeerde beeldenparken van Europa.

Het beeldenpark

Het park, dat in 1961 werd geopend (4 hectare), is thans een combinatie van beeldentuin, beeldenpark en beeldenbos, en biedt plaats aan de vele stromingen in de internationale beeldhouwkunst van de twintigste eeuw. Figuratieve en abstracte kunst zijn beide ruim aanwezig. Reeds in 1966 vond een eerste uitbreiding van het park plaats naar 9 hectare. Sinds 2001 biedt het park een landschappelijke tentoonstellingsruimte van ruim 25 hectare. De beeldentuin is op 20 juni 2017 aangewezen als rijksmonument.

Aan de voet van een van de keermuren van het door Helene Kröller-Müller geplande Groote Museum staat in het Pampelse Zand aan de Wildbaan het beeld Three Upright Motives van Henry Moore, dat feitelijk deel uitmaakt van het Beeldenpark van het Kröller-Müller Museum.

De collectie

De beeldencollectie van het park omvat werken van vele vooraanstaande nationale en internationale beeldhouwers. Vertegenwoordigd zijn onder meer:

en vele anderen.

De architectuur is in het park vertegenwoordigd met twee expositiepaviljoens, het Aldo van Eyck-paviljoen van Aldo van Eyck en het Rietveldpaviljoen van Gerrit Rietveld.

Fotogalerij

  • Niobe (1951) van Constant Permeke
    Niobe (1951) van Constant Permeke
  • Drijvende sculptuur van Marta Pan
    Drijvende sculptuur van Marta Pan
  • Two vertical, three horizontal lines van George Rickey
    Two vertical, three horizontal lines van George Rickey
  • Spin out, for Robert Smithson van Richard Serra
    Spin out, for Robert Smithson van Richard Serra
  • Aldo van Eyck-Paviljoen
    Aldo van Eyck-Paviljoen
  • Rietveld-Paviljoen
    Rietveld-Paviljoen
  • Het beeldenpark
    Het beeldenpark
  • Uba tuba van André Volten
    Uba tuba van André Volten

Oostelijk gedeelte

Aldo van Eyck-paviljoen

Centraal en zuidwest gedeelte

Noordwest gedeelte

Rietveld-paviljoen

Ingang

Pampelse Zand

Zie ook

Bibliografie

  • Jimena Blazquez Abascal, Beeldenparken, kunst en natuur in Europa, een gids, uitg Thoth, Bussum, 2006 ISBN 9068684248
  • Toos van Kooten/Marente Bloemheuvel (red.), Beeldentuin Kröller-Müller Museum , uitg. NAi Uitgevers, Rotterdam, 2007 ISBN 9789056625825

Het Kröller-Müller Museum

Zie Kröller-Müller Museum voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Referenties

  1. ↑ De beeldentuin van Kröller-Müller Museum is rijksmonument. Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (20 juni 2017). Geraadpleegd op 22 juni 2017.
  2. ↑ https://krollermuller.nl/kijk-uit-attention-open. Gearchiveerd op 8 februari 2023.

Externe link

Zie de categorie Kröller-Müller Museum van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot