Benedictijner abdij Sankt Johann

In de wereld van vandaag is Benedictijner abdij Sankt Johann een relevant onderwerp geworden en van belang voor een breed scala aan mensen. Of we het nu over Benedictijner abdij Sankt Johann hebben in de context van gezondheidszorg, onderwijs, technologie, politiek of welk ander veld dan ook, de invloed en relevantie ervan vallen niet te ontkennen. In dit artikel zullen we alles wat met Benedictijner abdij Sankt Johann te maken heeft, gedetailleerd en diepgaand onderzoeken, van de geschiedenis en evolutie ervan tot de huidige en toekomstige implicaties ervan. Door middel van een uitgebreide analyse willen we licht werpen op dit onderwerp en een duidelijk en objectief beeld bieden waarmee de lezer het belang van Benedictijner abdij Sankt Johann kan begrijpen en waarderen. Ongeacht uw perspectief of kennisniveau over het onderwerp, dit artikel geeft u een completer en verrijkend begrip van Benedictijner abdij Sankt Johann.

Benedictijner abdij Sankt Johann in Müstair
Werelderfgoed cultuur
Benedictijner abdij Sankt Johann
Land Vlag van Zwitserland Zwitserland
UNESCO-regio Europa en Noord-Amerika
Criteria iii
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr. 269
Inschrijving 1983 (7e sessie)
UNESCO-werelderfgoedlijst

De Benedictijner abdij Sankt Johann in Müstair is sinds 1983 een van de Zwitserse werelderfgoederen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

Het klooster bevindt zich in Müstair in het kanton Graubünden. De kloosterkerk St. Johann of Baselgia San Jon stamt uit de periode van de vroege middeleeuwen.

Er wordt vermeld dat Karel de Grote de abdij en de kerk heeft gesticht, maar waarschijnlijker is het dat de bisschop van Chur als vertrouweling van Karel de Grote deze taak heeft waargenomen. De bebouwing is gesticht in 780. Het klooster werd benedictijns in de 9e eeuw. Oorspronkelijk was het een mannenklooster, maar het werd een vrouwenklooster in 1163.

De middeleeuwse abdis Adelheid is de oudst gekende abdis van deze abdij.

De kloosterkerk staat op de werelderfgoedlijst vanwege criterium III, een uniek of exceptioneel overblijfsel van een verloren gegane beschaving, in het bijzonder door de romaanse fresco's die binnen zijn te bezichtigen. Deze zijn pas in 1951 tevoorschijn gekomen, nadat de laag die vroeger was aangebracht, werd verwijderd. De romaanse fresco's stammen uit 1150 tot 1170 en de Karolingische fresco's uit ongeveer 800. Ze zijn daarmee de belangrijkste schilderwerken uit deze tijd. Ze zijn zelfs iets ouder dan de fresco's Castelseprio en San Salvatore in Brescia.

Galerij

Externe links

Zie de categorie Monastery of Saint John in Müstair van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.