Bijenwolf (wesp)

In dit artikel zullen we de fascinerende wereld van Bijenwolf (wesp) verkennen, een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Vanaf het ontstaan ​​tot aan de invloed ervan op de hedendaagse samenleving is Bijenwolf (wesp) het onderwerp geweest van diepgaande studies en analyses. Door de geschiedenis heen heeft Bijenwolf (wesp) een cruciale rol gespeeld op verschillende terreinen, van cultuur tot politiek, wetenschap en technologie. Via dit artikel zullen we proberen licht te werpen op de mysteries en complexiteiten rondom Bijenwolf (wesp), en een uitgebreid overzicht bieden waarmee onze lezers het belang en de impact ervan op de moderne wereld beter kunnen begrijpen.

Bijenwolf (wesp)
Bijenwolf (wesp)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Arthropoda (Geleedpotigen)
Onderstam:Hexapoda (Zespotigen)
Klasse:Insecta (Insecten)
Orde:Hymenoptera (Vliesvleugeligen)
Familie:Crabronidae
Geslacht:Philanthus
Soort
Philanthus triangulum
Fabricius, 1775
Bijenwolf op kogeldistel
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Bijenwolf (wesp) op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De bijenwolf (Philanthus triangulum) is een graafwesp die solitair leeft. In Nederland is de soort algemeen en in België vrij algemeen.

Beschrijving

De bijenwolf is een grote wesp, maar mannetjes blijven veel kleiner dan vrouwtjes. De kleur is zwart met gele poten en een gele onderbroken bandering op het achterlijf. De grote kop is duidelijk ingesnoerd en de antennes zijn plat en breed. Overigens is er ook een kever met deze naam (zie Bijenwolf (kever)), maar deze is ovaal van vorm en rood met zwart van kleur en eenvoudig te onderscheiden.

Algemeen

De bijenwolf dankt zijn naam aan het feit dat hij bijen vangt. De mannetjes zijn onschuldige bloembezoekers, die dol zijn op guldenroede. Het grotere vrouwtje echter is in staat met haar gevoelige reukzintuigen een bij van andere insecten te onderscheiden. Als ze een bij heeft gevonden, blijft ze boven de bij hangen tot het juiste moment daar is om aan te vallen. Dan stort de wesp zich op de bij, en met haar poten grijpt ze de bij vast. Meteen geeft de wesp de bij een verlammende steek en perst het gif door het lichaam van de bij, waarbij de eventuele nectar ook uit de monddelen van de bij komt, die de wesp opdrinkt. Zo legt de wesp een aantal van deze verlamde bijen in haar nest en legt op een ervan een eitje. Het nest bestaat uit een gang waaraan een aantal kamers liggen, voor iedere larve een. Wanneer het eitje uitkomt, eet de larve de bijen een voor een op. Omdat deze niet zijn gedood maar zijn verlamd, zijn deze nog vers en worden levend gegeten. Het aantal honingbijen bepaalt tevens het geslacht; een of twee bijen geeft een mannetje, bij meer bijen wordt de larve een vrouwtje.

Externe links