Dit artikel gaat in op de kwestie van Bruno Cremer, die de laatste tijd aan relevantie heeft gewonnen vanwege de impact ervan op de samenleving. Verschillende aspecten gerelateerd aan Bruno Cremer zullen worden onderzocht, van de oorsprong ervan tot de invloed ervan op verschillende gebieden, inclusief de implicaties ervan in het dagelijks leven van mensen. De verschillende perspectieven die rond Bruno Cremer bestaan, zullen worden geanalyseerd, evenals de mogelijke uitdagingen en kansen die het met zich meebrengt. Dit artikel probeert de kennis over Bruno Cremer te verdiepen en reflectie te genereren over het belang ervan in de huidige context.
Bruno Cremer | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Geboren | 6 oktober 1929 | |||
Overleden | 7 augustus 2010 | |||
Land | Frankrijk | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
|
Bruno Cremer (Saint-Mandé, 6 oktober 1929 – Parijs, 7 augustus 2010) was een Franse acteur.
Cremers moeder was van Vlaams-Belgische afkomst; zijn vader was een Rijsels zakenman die zich in 1914 tot Belg liet naturaliseren omdat het Franse leger hem te jong vond om te gaan vechten in de Eerste Wereldoorlog. Hij groeide op als de jongste van drie kinderen aan de Place de la Nation in Parijs. Op zijn 18de koos hij voor de Franse nationaliteit.
Cremer begon zijn carrière in het theater, onder meer in Robinson van Jules Supervielle. Hij bleef de volgende jaren in de theaterwereld actief, in stukken van onder andere Shakespeare, Oscar Wilde en Jean Anouilh.
Vanaf de jaren zestig speelde Cremer ook filmrollen. Zijn hoofdrol in de oorlogsfilm La 317e Section (1965) betekende zijn doorbraak. Een rol in Lo straniero van Luchino Visconti volgde, evenals rollen in enkele andere oorlogsfilms, zoals Paris brûle-t-il? (1966) en Un homme de trop (1967). Cremer speelde mee in ongeveer 70 films, veelal politiefilms, drama's en thrillers. Hij werkte meermaals samen met de politiek geëngageerde filmmakers Yves Boisset (4 films) en Costa-Gavras (2 films), met Pierre Schoendoerffer (3 films), Jean-Claude Brisseau (3 films) en Bertrand Blier (2 films).
Cremer vertolkte memorabele rollen als de anarchist Jules Bonnot in het politiedrama La Bande à Bonnot (1969), als voortvluchtig bankdirecteur in Sorcerer (1977, de Amerikaanse remake van de Franse klassieker Le salaire de la peur), als priester-studieprefect in het drama Anthracite (1980), als leraar filosofie op wie een leerlinge verliefd wordt in het drama Noce blanche (1989) en als maffioze kunstverzamelaar Espinosa in La piovra (1994-1999).
Cremer werd vooral bekend door zijn rol in de televisieserie Commissaire Maigret. Van 1991 tot 2005 speelde Cremer in 54 afleveringen de rol van Maigret. Zijn bioscoopfilmactiviteiten kwamen daardoor op een heel laag pitje te staan. Hij maakte in 2000 een geslaagde comeback als filmacteur met het drama Sous le sable, waarin hij een echtgenoot speelde die nooit terugkeerde na een zwemtochtje in zee. Voorts speelde hij de rol van Espinoza in de televisieserie La Piovra
In Maigret et l'étoile du Nord, de laatste aflevering van Commissaire Maigret, werd Cremers stem gedoubleerd omdat hij inmiddels aan keelkanker leed.[bron?]
In 2000 schreef Cremer een autobiografie, die verscheen als Un certain jeune homme.
Eind 2006 besloot hij officieel te stoppen met acteren. Cremer overleed in 2010 op 80-jarige leeftijd aan tongkanker.
Bronnen, noten en/of referenties
|