Canal du Midi

Dit document behandelt het onderwerp Canal du Midi vanuit verschillende perspectieven met als doel een alomvattende en complete visie te geven op dit interessante onderwerp. De historische aspecten ervan, de huidige implicaties en mogelijke toekomstscenario's worden geanalyseerd. Via een multidisciplinaire aanpak worden de verschillende invalshoeken onderzocht van waaruit Canal du Midi invloed heeft gehad of kan hebben in verschillende contexten. Op dezelfde manier worden verschillende meningen van deskundigen gepresenteerd en wordt er kritisch nagedacht over de implicaties en uitdagingen die var1 met zich meebrengt voor de samenleving als geheel. Dit artikel heeft tot doel bij te dragen aan de analyse en het geïnformeerde debat over Canal du Midi, en biedt elementen die het begrip en de dialoog rond dit onderwerp verrijken.

Canal du Midi
Werelderfgoed cultuur
Canal du Midi
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
UNESCO-regio Europa en Noord-Amerika
Criteria i, ii, iv, vi
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr. 770
Inschrijving 1996 (20e sessie)
Canal du Midi
UNESCO-werelderfgoedlijst

Het Canal du Midi (Letterlijk: Kanaal van het Zuiden) is een 250 km lang kanaal door Frankrijk tussen Toulouse en de Middellandse Zee. Het loopt door de regio Occitanië. Het kanaal begint in de gekanaliseerde Garonne (Canal de Garonne) bij Toulouse en mondt uit in het Étang de Thau nabij de vissersplaats Sète. Nabij Sallèles-d'Aude werd een korte aftakking van het kanaal gegraven naar de Aude, en vanaf daar het Canal de la Robine richting Narbonne en Port-la-Nouvelle aan de Middellandse Zee.

De waterweg heette oorspronkelijk Canal royal de Languedoc (Koninklijk kanaal van Languedoc), maar werd hernoemd tijdens de Franse revolutie.

Geschiedenis

De Romeinen en Leonardo da Vinci hadden al een idee voor een kanaal door Frankrijk opgevat, maar altijd rees hetzelfde probleem op: het overwinnen van de heuvelrug in de droge Languedocprovincie. In de zeventiende eeuw nam de druk toe om de één maand durende en tweeduizend kilometer lange omweg rond het vijandige Spanje te vermijden. Het kanaal werd uiteindelijk aangelegd door Pierre-Paul Riquet en de Italiaan François Andréossy in de periode 1667-1680.

De waterweg werd in het Languedocgebied gevoed door een 30 km lang voedingskanaal. Ook werd het Lac de Saint-Ferréol aangelegd, het grootste stuwmeer van die tijd. Het kanaal heeft nog vele andere kunstwerken, zoals trapsluizen, aquaducten, een tunnel etc. Daarom werd het in 1996 toegevoegd aan de werelderfgoedlijst van UNESCO. Beroemd zijn het aquaduct of "pont-canal" bij Béziers, dat de Orb overspant, de sluizentrappen van Fonserannes (negen sluizen) en Castelnaudary (vier sluizen) en de ronde sluis te Agde die het kanaal ook verbindt met de Hérault.

Zie ook

Externe links

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Canal du Midi op Wikimedia Commons.