Carl Hilty

In dit artikel zullen we de impact van Carl Hilty op verschillende aspecten van de hedendaagse samenleving onderzoeken. Van zijn invloed op de populaire cultuur tot zijn relevantie in de politiek en de economie heeft Carl Hilty een belangrijke stempel gedrukt op de moderne wereld. Door middel van een gedetailleerde analyse zullen we de vele rollen en facetten onderzoeken die Carl Hilty in de recente geschiedenis heeft gespeeld, evenals de relevantie ervan in de huidige context. Vanaf zijn opkomst op het wereldtoneel tot zijn evolutie door de jaren heen is Carl Hilty een onderwerp van constante belangstelling en debat geweest, en dit artikel probeert een alomvattend beeld te bieden van de impact ervan op de hedendaagse samenleving.

Carl Hilty
Carl Hilty rond 1890.
Geboren 28 februari 1833
Geboorteplaats Grabs
Overleden 12 oktober 1909
Overlijdensplaats Clarens
Regio Sankt Gallen
Land Vlag van Zwitserland Zwitserland
Functies
1890-1909 Lid van de Nationale Raad
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Carl Hilty (Grabs, 28 februari 1833 - Clarens, 12 oktober 1909) was een Zwitsers advocaat, historicus, filosoof, ethicus, hoogleraar en rector aan de Universiteit van Bern en politicus uit het kanton Sankt Gallen.

Biografie

Afkomst en huwelijk

Carl Hilty was een zoon van Johann Ulrich Hilty, een arts uit Chur, en van Elisabeth Killias, die eveneens uit Chur afkomstig was. Hij was een schoonbroer van Hans Hold. Hij was gehuwd met Johanna Gaertner, een dochter van de Bernse hoogleraar Gustav Gaertner. Hun dochter Maria Hilty trouwde later met hoogleraar en jurist Fritz Henri Mentha.

Jurist

Carl Hilty in 1877. Tekening van Clara von Rappard.

Hilty studeerde van 1844 tot 1850 aan de protestantse kantonnale school van Chur. Van 1851 tot 1853 studeerde hij rechten in Göttingen en later ook in Heidelberg, waar hij in 1854 een doctoraat behaalde. Nadien verbleef hij even in Parijs en Londen om er de taal te leren. Van 1855 tot 1874 was hij in Chur actief als advocaat.

In 1874 werd Hilty door de Regeringsraad van Bern benoemd tot hoogleraar voor het leven in het federaal recht en het kantonnaal publiekrecht. Vanaf 1882 doceerde hij onder andere algemeen publiekrecht en volkenrecht. Van 1901 tot 1902 was hij rector van de universiteit. Daarnaast werd hij in 1862 officier bij de militaire justitie. In 1892 werd hij er hoofdauditeur.

Historicus en filosoof

Naderhand zou Hilty zich meer gaan toeleggen op geschiedenis en filosofie. Hij schreef diverse werken over de geschiedenis van het publiekrecht, maar ook over religie en ethiek. Zijn bekendste werke zijn Theoretiker und Idealisten in der Demokratie uit 1868, Die Bundesverfassungen der schweizerischen Eidgenossenschaft uit 1891 en Glück uit 1891-1895. Hij richtte tevens het tijdschrift Politisches Jahrbuch der Schweizerischen Eidgenossenschaft op, waarin hij tot het einde van zijn leven zou publiceren.

Hilty's historische studies zijn gebaseerd op werken uit zijn tijd en poogden de mentaliteit uit vervlogen tijden te verklaren. In zijn politieke activiteiten en in de werken die daarop betrekking hebben trachtte hij zonder dogmatisme de sociale verschijnselen in een tegelijk ethisch en pragmatisch perspectief te vatten.

Politicus

Hilty stond dicht bij de radicalen en geraakte bij de federale parlementsverkiezingen van 1890 verkozen in de Nationale Raad. Hij zetelde van 1 december 1890 tot zijn overlijden op 12 oktober 1909. In 1909 werd hij door de Bondsraad benoemd als een van de drie vertegenwoordigers van Zwitserland bij het Permanent Hof van Arbitrage in Den Haag.

Trivia

Straatnaambord in Buchs.
  • In Buchs werd een straat naar hem vernoemd, de Carl-Hilty-Strasse.

Werken

  • (de) Theoretiker und Idealisten der Demokratie, Bern, 1868.
  • (de) Ideen und Ideale schweizerischer Politik, Bern, 1875.
  • (de) Vorlesungen über die Politik der Eidgenossenschaft, Bern, 1879.
  • (de) Ueber die Wiedereinfuhrung der Todesstrafe, Bern, 1879.
  • (de) Das Referendum im schweizerischen Staatsrecht, Archiv für öffentliches Recht, 1887.
  • (de) Die Neutralität der Schweiz in ihrer heutigen Auffassung, Bern, 1889.
  • (de) Glück, 1891.
  • (de) Lesen und Reden, 1891.
  • (de) Der Burenkrieg, Bern, 1900.
  • (de) Für schlaflose Nächte, 1901.

Literatuur

  • (de) Ackermann, O., "Carl Hilty - Praeceptor Helvetiae?" in Werdenberger Jahrbuch, 1995, 178-182.
  • (de) Ackermann, O., "Die Helvetik als erster Versuch einer modernen schweizerischen Demokratie" in Werdenberger Jahrbuch, 1998, 88-95.
  • (de) Ackermann, O., "Hiltys Glück : eine Bestandesaufnahme zum hundertsten Todestag von Carl Hilty (1833-1909)" in Werdenberger Jahrbuch, 2009, 186-203.
  • (de) Ackermann, O., "Fin de siècle : Carl Hilty und das "Politische Jahrbuch der Schweizerischen Eidgenossenschaft"" in Werdenberger Jahrbuch, 2009, 215-222.
  • (de) Ackermann, O., "Prof. Dr. Carl Hilty und die Frauen" in Werdenberger Jahrbuch, 2021, 28-37.
  • (de) Baer, R., "Von der politischen Verantwortung eines Christenmenschen: Einleitung" in X., Politische Verantwortung Niederuzwil, Bär, 2010, 17-90.
  • (de) Baer, R., "Carl Hilty über die Heiligkeit der Ehe" in Kułaczkowski, J., Ehe, Familie und Gesellschaft: in Bezug auf Carl Hilty und Johann Heinrich Pestalozzi, 2011, 119-145.
  • (de) Baer, R., "Fehler und Grenzen der staatlichen Erziehung nach Carl Hilty" in Kułaczkowski, J., Ehe, Familie und Gesellschaft: in Bezug auf Carl Hilty und Johann Heinrich Pestalozzi, 2011, 663-688.
  • (de) Lemmenmeier, M., ""Les hommes féministes" im Kanton St. Gallen : Männer kämpfen für die politischen Rechte der Frau, 1912-1932" in Muller, P., Guggenheimer, D. e.a. (eds.), Historischer Verein des Kantons St. Gallen, 2021, 34-45.
  • (de) Mattmüller, H., Carl Hilty, 1833-1909, 1966.
  • (de) Mentha, B., "Studie zu einem Bild Carl Hiltys (1833-1909)" in Berner Zeitschrift für Geschichte und Heimatkunde, 1976, 83-98.
  • (de) Rhyner, K., Meine Begegnung mit Prof. Dr. Carl Hilty 1833-1909, Buchs, Regioprint, 1999.
  • (de) Schmid, H., "Carl Hilty (1833-1909): ein Staatsmann und Moralphilosoph aus Chur", Ito, T., "Carl Hilty und das japanische Bildungsbürgertum : eine Rezeptionsgeschichte" en Metz, P., "Carl Hiltys Fragen nach Bildung und Glück" in Bündner Jahrbuch, 2006, 107-132.
  • (de) Schneider, P., "Carl Hilty : der Schweizer Staatsrechtslehrer und Laientheologe, 1833-1909" in Zeitschrift für schweizerisches Recht, 1987, 505-534.
  • (de) Thürer, D. en Spinnler Schmid, K., "Ein typisch-untypischer Schweizer Staatsrechtler: die Bedeutung Carl Hiltys für das schweizerische Staatsleben" in Werdenberger Jahrbuch, 2009, 204-214, en in Zeitschrift für schweizerisches Recht, 2009, 111-129.
  • (de) Vetsch, E., "Carl Hilty, 1833-1909, unter besonderer Berücksichtigung des Politischen Jahrbuches" in Historisch-heimatkundliche Vereinigung des Bezirkes Werdenberg, 1972, 1-25.
  • (de) Zurbriggen, R., Wirtschaftspolitische Auffassungen bei Carl Hilty, Bern, P. Haupt, 1975.

Zie ook

Zie de categorie Carl Hilty van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
De Duitstalige Wikiquote heeft een of meer citaten van of over Carl Hilty.
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot