Claus Schilling
Er wordt gezegd dat Claus Schilling tegenwoordig een van de belangrijkste onderwerpen is, omdat het een aanzienlijke impact heeft op het leven van mensen. Het maakt niet uit of je een student, een professional, een kunstliefhebber of een technologie-expert bent, Claus Schilling is een onderwerp dat je ongetwijfeld bezighoudt. In dit artikel zullen we verschillende aspecten van Claus Schilling behandelen, van de geschiedenis ervan tot de relevantie ervan in de moderne samenleving. We zullen ook de verschillende meningen en perspectieven rondom Claus Schilling verkennen, met als doel een alomvattend beeld van het onderwerp te geven. Maak je klaar om jezelf onder te dompelen in de fascinerende wereld van Claus Schilling en ontdek de impact ervan op de wereld van vandaag!
| Claus Schilling | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Claus Schilling, 1945
| ||||
| Algemeen | ||||
| Geboortedatum | 5 juli 1871 | |||
| Geboorteplaats | München, Beieren, Duitse Keizerrijk | |||
| Sterfdatum | 28 mei 1946 | |||
| Plaats van overlijden | Landsberg am Lech, Beieren, Amerikaanse bezettingszone in Duitsland | |||
| Functie | ||||
| Zijde | .svg){kind=small} nazi-Duitsland
| |||
| Speciale functie | Tropengeneeskundig Specialist | |||
| ||||
Claus (of Klaus) Karl Schilling (München, 5 juli 1871 – Landsberg am Lech, 28 mei 1946) was een Duits tropengeneeskundig specialist die bekend geworden is door zijn medische experimenten op gevangenen in concentratiekamp Dachau tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Prof. dr. Claus Schilling was voor de oorlog een gerespecteerd medisch onderzoeker. Hoewel in politiek opzicht niet nazigezind, meende hij kennelijk evenals de nazi's dat in het belang van de volksgezondheid het individu mocht worden opgeofferd en stelde hij zich in hun dienst.
Na zijn emeritaat kreeg Schilling in 1936 de kans immuniseringsexperimenten te verrichten in inrichtingen voor geestelijk gestoorden in het fascistische Italië. Van 1942 tot 1945 verplaatste hij, in overleg met de 'Rijksgezondheidsleider' Conti en de 'Reichsführer-SS' Himmler, zijn proefnemingen naar het concentratiekamp Dachau. Daar werden elke maand ruim dertig gevangenen tot zijn beschikking gesteld. Hij besmette in totaal ongeveer 1200 gevangenen met malaria om vervolgens de werking van synthetische anti-malariamedicijnen te bestuderen. Aanvankelijk werden vooral Poolse geestelijken het slachtoffer, dan ook Italianen en Russen. 30 proefpersonen bezweken gedurende de experimentele fase, 300 tot 400 stierven later aan de nawerkingen. Aan het sterftepercentage droegen andere factoren bij, zoals uitputting door arbeid, ondervoeding en in het kamp rondwarende ziektes als longontsteking, tuberculose en dysenterie.
Tijdens het Dachauproces in 1946 betreurde Schilling het dat zijn werk onvoltooid was gebleven. Hij meende dat het hof hem in staat zou moeten stellen zijn experimenten af te maken, zowel in het belang van de wetenschap, als in dat van zijn eigen rehabilitatie. Het hof besliste anders en veroordeelde de professor tot de dood door middel van ophanging. De executie vond plaats in de Landsberg-gevangenis in Landsberg am Lech op 28 mei 1946.
Literatuur
- Jay C. Lifton, Nazi-dokters. Utrecht: Bruna 1987.
Externe link
Referenties
- ↑ Harvard Law School Library, Nuremberg Trials Project, Medical Case Transcripts, p. 400
