Consummatie
Tegenwoordig neemt Consummatie een centrale plaats in in de hedendaagse samenleving. Zijn invloed strekt zich uit tot alle gebieden van het leven, van politiek tot entertainment. Met de vooruitgang van de technologie is Consummatie toegankelijker dan ooit geworden, waardoor een aanzienlijke impact is ontstaan op de manier waarop mensen met elkaar omgaan en communiceren. In dit artikel zullen we de rol van Consummatie in het moderne leven verder onderzoeken, waarbij we het belang en de implicaties ervan in verschillende contexten analyseren. Vanaf de oorsprong tot de huidige situatie is dit onderwerp relevant voor iedereen die geïnteresseerd is in het begrijpen van de wereld om ons heen.
Consummatie is de voltrekking van een huwelijk door de eerste geslachtsgemeenschap van een gehuwd paar, niet te verwarren met de huwelijkssluiting bij de ambtenaar van de burgerlijke stand of voor een kerkelijke autoriteit. De consummatie (de huwelijksvoltrekking) gedurende de huwelijksnacht. De consummatie kan in specifieke gevallen worden uitgesteld, zoals bij trouwen met de handschoen of bij een kinderhuwelijk.
In het canoniek recht wordt een (nog-) niet-geconsummeerd (platonisch) huwelijk beschouwd als een niet-voltrokken huwelijk en kan daarom nietig verklaard worden. Zo kon in de middeleeuwen de paus het huwelijk van Anna van Bretagne en Maximiliaan I ontbinden doordat dit niet geconsummeerd was.
Geschiedenis
In het Romeinse Rijk was het gebruikelijk dat Romeinse meisjes op jonge leeftijd trouwden.[bron?] Dergelijke huwelijken werden dan meestal pas op latere leeftijd geconsummeerd. Dat geldt ook voor latere perioden en andere (bijvoorbeeld islamitische) culturen, waarin meisjes uit de hogere standen om economische redenen werden uitgehuwelijkt.
Etymologie
Het woord consummatie (het afgeleide werkwoord is consummeren) is ontleend aan het Latijnse woord 'consummare', dat 'voltrekken' of 'voltooien' betekent. Consummatie en consummeren dienen niet verward te worden met consumptie en het bijbehorende werkwoord consumeren (met één 'm', van het Latijnse 'consumere' met het accent op de u).
Zie ook
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
|