De Hoogt (toren)

Tegenwoordig heeft De Hoogt (toren) grote relevantie gekregen op verschillende gebieden van de samenleving, waardoor de interesse en aandacht van veel mensen over de hele wereld is gewekt. De impact ervan is zo groot geweest dat het eindeloze debatten, onderzoek en analyses heeft opgeleverd over de invloed ervan op het dagelijks leven van mensen. Bovendien is De Hoogt (toren) het onderwerp geweest van talloze studies en onderzoeken om de ware reikwijdte ervan en de mogelijke implicaties op de lange termijn te begrijpen. In dit artikel zullen we het fenomeen De Hoogt (toren) diepgaand onderzoeken, waarbij we de meest relevante aspecten ervan en de impact ervan op de hedendaagse samenleving analyseren.

De Hoogt
De Hoogt in 1988
Locatie
Locatie	Beneluxlaan 2-6/ Van Weerden Poelmanlaan 2-204, Utrecht
Adres	Beneluxlaan 2-6
Coördinaten	52° 5′ NB, 5° 6′ OL
Start bouw	1966(?)
Opening	25 april 1968
Dimensies
Hoogte tot top	ca. 65 meter
Architectuur
Bouwstijl	rationele en functionele architectuur
Bouwinfo
Architect	H. Nefkens en Th. Benschop
Aannemer	Bredero’s Bouwbedrijf
Projectontwikkelaar	Nationale Levensverzekeringsmaatschappij
Erkenning
Monumentstatus	geen
Portaal    Civiele techniek en bouwkunde

De Hoogt in 2017

De Hoogt is een gebouw in de Nederlandse stad Utrecht.

Het gebouw aan de rand van de subwijk Kanaleneiland werd in 1968 geopend. Destijds was het met circa 65 meter de hoogste woontoren van Nederland. Het gebouw telt zo'n 20 verdiepingen. In de plint bevinden zich kantoorruimtes. De etages boven de kantoorruimtes bevatten 102 wooneenheden. Het gebouw heeft een draagconstructie van gewapend beton. De architecten van De Hoogt zijn H. Nefkens en Th. Benschop. Hun ontwerp is typerend voor de rationele en functionele architectuur van dat decennium. De opdrachtgever was de Nationale Levensverzekeringsmaatschappij (Nationale Nederlanden).

Bronnen, noten en/of referenties ↑ Algemeen Handelsblad, 25-04-1968, p.2. ↑ Het vrije volk : democratisch-socialistisch dagblad, 11-05-1968, p.15. ↑ Bettina van Santen, Erfgoed van de wederopbouw. Gebouwd erfgoed in Utrecht, 1940-1970, 2016, p.26 en 28.