Derde Weg (vredesbeweging)

In dit artikel wordt het onderwerp Derde Weg (vredesbeweging) behandeld vanuit een objectief en gedetailleerd perspectief. Verschillende benaderingen en standpunten met betrekking tot Derde Weg (vredesbeweging) zullen worden onderzocht, met als doel de lezer een complete en verrijkende visie op dit onderwerp te bieden. Relevante aspecten zullen worden geanalyseerd, gegevens zullen worden gepresenteerd en meningen van experts uit het veld zullen worden aangeboden. Het doel van dit artikel is om een ​​breed en divers overzicht te bieden waarmee de lezer een diep en goed gefundeerd begrip van Derde Weg (vredesbeweging) kan krijgen.

De Derde Weg was een stroming binnen de Nederlandse vredesbeweging, opgericht in 1951 door een aantal intellectuelen waaronder Jef Suys, Sam de Wolff, W.F. Wertheim, Jacq Engels, G.J. Geerts en J. de Ridder.

De Derde Weg wilde zich niet neerleggen bij een keuze tussen Oost en West als enige alternatieven en zich niet laten inschakelen bij een van de toenmalige machtsblokken. NAVO en Warschaupact (toen nog Cominform) werden beide afgewezen. Verschillende oprichters werden later actief in de Pacifistisch Socialistische Partij. Met het opkomen van de nieuwe anti-kernwapenbeweging aan het begin van de jaren tachtig revitaliseerde zich ook het Derde Weg-denken.

Noten

  1. Suys, J.:De Nieuwe Politiek, over politieke beginselen in deze tijd, Amsterdam 1945.
  2. Gied ten Berge: Vredesbeweger, ervaringen in de vredesbeweging 1973-2008, hoofdstuk 2: "Problemen van een Derde Wegger", Nijmegen, Valkhofpers 2008; p. 33.

Externe link