In de wereld van vandaag is Dewey Decimale Classificatie een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een breed spectrum van mensen. Of het nu vanwege zijn impact op de samenleving, zijn historische relevantie of zijn invloed op verschillende gebieden is, Dewey Decimale Classificatie heeft de aandacht en nieuwsgierigheid getrokken van individuen van alle leeftijden en beroepen. Door de jaren heen is Dewey Decimale Classificatie het onderwerp geweest van debat, analyse en studie, waardoor er een grote hoeveelheid informatie en meningen over is voortgekomen. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten, perspectieven en mogelijke implicaties van Dewey Decimale Classificatie onderzoeken, waarbij we het belang ervan vanuit verschillende perspectieven bespreken en een alomvattend beeld van het onderwerp bieden.
De Dewey Decimale Classificatie of DDC is een beschermd systeem van bibliotheekindeling ontwikkeld door Melvil Dewey en gewijzigd en uitgebreid in de loop van 23 grote herzieningen, waarvan de laatste in 2011. Het verscheen voor het eerst in 1876 en wordt regelmatig bijgewerkt. Melvil Dewey paste als eerste het decimale principe toe, gebaseerd op de hoofdgebieden van Francis Bacon (1561-1626). De notaties zijn minimaal drie cijfers lang, eventueel gevolgd door een punt en additionele cijfers voor meer detail. Oorspronkelijk is de DDC opsommend, de volgende drukken kennen hulptabellen voor tijdsvakken en geografie.
Het systeem wordt vooral in de Angelsaksische wereld gebruikt, voor in wetenschappelijke en openbare bibliotheken. De indeling ziet er als volgt uit: