Elisa Bonaparte
In de wereld van vandaag is Elisa Bonaparte een onderwerp geworden dat van groot belang is voor een groot aantal mensen. Of het nu vanwege zijn impact op de samenleving, zijn invloed op de populaire cultuur of zijn belang op academisch gebied is, Elisa Bonaparte heeft een reeks debatten en reflecties opgeleverd die het verdienen om in detail te worden geanalyseerd. In dit artikel willen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Elisa Bonaparte, van de oorsprong en evolutie ervan tot de mogelijke implicaties ervan in de toekomst. Door middel van een uitgebreide en kritische analyse zullen we proberen onze kennis van Elisa Bonaparte te verdiepen en de relevantie ervan vandaag de dag te begrijpen.
| Elisa Bonaparte | ||
|---|---|---|
| 1777-1820 | ||
| ||
| Vorstin van Lucca en Piombino | ||
| Periode | 1805-1814 | |
| Voorganger | -- | |
| Opvolger | Karel (als hertog) | |
| Groothertogin van Toscane | ||
| Periode | 1808-1814 | |
| Voorganger | Ferdinand III | |
| Opvolger | Ferdinand III | |
| Vader | Carlo Maria Buonaparte | |
| Moeder | Maria Laetitia Ramolino | |
| Dynastie | Bonaparte | |
Maria Anna (Elisa) Bonaparte (Ajaccio, Frankrijk, 3 januari 1777 — Villa Vicentina, Italië, 6 augustus 1820) was een jongere zuster van Napoleon Bonaparte.
Vanwege haar scherpe tong was ze zeker niet Napoleons lieveling en ze bracht weinig tijd door in Frankrijk. Ze trad op 5 mei 1797 in het huwelijk met de Corsicaanse edelman Félix Baciocchi.
Toen Napoleon in 1805 Piombino en Lucca veroverde stelde hij Elisa daar als vorstin aan. In 1807 hief hij het uit het Groothertogdom Toscane geschapen Koninkrijk Etrurië op en schonk Elisa de titel van groothertogin van Toscane. Deze functie bekleedde ze evenwel slechts in naam.
Elisa steunde in 1814 het overlopen van haar zwager Joachim Murat naar Oostenrijkse zijde en dit deed haar relatie met Napoleon geen goed. Na diens val nam ze de titel gravin van Compignano aan en trok zich terug naar Bologna en later naar Villa Vicentina. Dankzij haar goede relatie met Klemens von Metternich kon ze haar fortuin behouden en bracht de rest van haar leven in luxe door. Ze stierf op 6 augustus 1820.
Het Congres van Wenen zette in Lucca Karel Lodewijk van Bourbon-Parma op de troon en in Toscane kwam de oude groothertog Ferdinand III weer aan de macht.
Kinderen
- Félix Napoleon (1798-1799)
- Elisa Napoleona (1806-1869)
- Jérôme Charles (1810-1811)
- Frederik Napoleon (1814-1833)
