Elise Wessels-van Houdt

In dit artikel zullen we de impact van Elise Wessels-van Houdt op ons leven grondig onderzoeken. Vanaf het begin tot aan de relevantie ervan vandaag de dag is Elise Wessels-van Houdt een onderwerp geworden dat van groot belang is voor onderzoekers, academici en het grote publiek. Door de jaren heen heeft Elise Wessels-van Houdt debatten, discussies en verschillende perspectieven gegenereerd die ons begrip van dit fenomeen hebben verrijkt. Door middel van deze uitgebreide analyse zullen we proberen licht te werpen op de verschillende aspecten van Elise Wessels-van Houdt en hoe het ons leven op verschillende niveaus heeft gevormd. Dit artikel zal een complete gids zijn voor degenen die zich willen verdiepen in de fascinerende wereld van Elise Wessels-van Houdt en het belang ervan in onze hedendaagse samenleving willen begrijpen.

Elise Wessels-van Houdt (Rotterdam, 1 januari 1943Amsterdam, 6 juni 2023) was een Nederlands museumdirecteur en mecenas.

Wessels-van Houdt was een kunstverzamelaar, voornamelijk op het gebied van Japanse prenten en kunst. Al vanaf haar achttiende levensjaar was ze bezig met Japanse kunst met nadruk op de periode 1910-1950. Ze kocht daarbij alles wat zich tussen de traditionele (landschappen, geïdealiseerde vrouwenportretten) en moderne kunst (industrie, modebewuste Japansen) bevond. Ze kocht vanuit de gehele wereld aan, maar hield ook studiereizen door Japan. Het leidde tot een voor Nederland ongekende verzameling aan Japanse kunst. In 2009 was de collectie dermate groot dat ze haar eigen museum kon beginnen onder de naam Nihon no hanga (Japanse prenten). Dit leidde weer tot de inrichting van een tentoonstelling van Japanse kunst in het Rijksmuseum (2016). In oktober 2022 schonk ze een deel van haar verzameling (circa 1100 objecten) aan het Rijksmuseum, dat in één klap een van de belangrijkste collecties Japanse kunst in Europa in beheer kreeg, aldus directeur Taco Dibbits.

Naast het verzamelen van kunst promootte ze via de Stichting Für Elise. Wessles-van Houdt was liefhebster van klassieke muziek: Für Elise is een compositie van Ludwig van Beethoven. Via die stichting schonk ze financiële bijdragen op het gebied van klassieke muziek en opera, waarvan onder andere het Concertgebouw kon profiteren. Daarbij stelde ze Japanse musici in de gelegenheid betere muziekinstrumenten aan te schaffen en te bespelen. Ook droeg ze bij bij het Holland Festival. Ze omschreef zichzelf echter niet als financierder, maar als betrokkene.

Persoonlijk

Ze was dochter van winkelier Jan Pieter Franciscus van Houdt en Tannetje de Raad. Elise van Houdt was getrouwd met Cees Wessels van Roadrunner Records. Ze was ridder in de Orde van Oranje-Nassau, was in het bezit van een zilveren anjer en van de keizerlijke onderscheiding Orde van de Rijzende Zon (met gouden en zilveren stralen).