In de wereld van vandaag is Enrique Guaita een onderwerp dat onmiskenbaar relevant is geworden. Sinds zijn opkomst heeft het de aandacht getrokken van experts en het grote publiek, wat heeft geleid tot intense debatten en analyses op verschillende terreinen. Het belang van Enrique Guaita ligt in de impact ervan op de samenleving, de economie, het milieu, de technologie en vele andere gebieden. Naarmate de belangstelling voor Enrique Guaita blijft groeien, is het van essentieel belang om de reikwijdte en gevolgen ervan te begrijpen, en om de verschillende perspectieven rond dit onderwerp te verkennen. In dit artikel zullen verschillende aspecten met betrekking tot Enrique Guaita worden behandeld, om een alomvattende visie te bieden waarmee de lezer zich kan verdiepen in een onderwerp dat ongetwijfeld de toekomst van onze realiteit zal markeren.
Enrique Guaita | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Guaita bij Estudiantes (1931)
| ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Bijnaam | Il Corsaro Nero | |||||||
Geboortedatum | 11 juli 1910 | |||||||
Geboorteplaats | Lucas González, Argentinië | |||||||
Overlijdensdatum | 18 mei 1959 | |||||||
Overlijdensplaats | Buenos Aires, Argentinië | |||||||
Senioren | ||||||||
| ||||||||
Interlands | ||||||||
| ||||||||
|
Enrique Guaita (Lucas González, 11 juli 1910 – Buenos Aires, 18 mei 1959) was een Italo-Argentijns voetballer.
Guaita begon zijn carrière bij Estudiantes. Hij maakte deel uit van de befaamde aanvalslinie Los Profesores samen met Alberto Zozaya, Alejandro Scopelli, Miguel Ángel Lauri en Manuel Ferreira. In 1933 verkaste hij naar het Italiaanse AS Roma. In het seizoen 1934/35 scoorde hij 29 keer op 29 wedstrijden, waarmee hij topschutter werd. In de zomer van 1935 beëindigde hij zijn carrière in Italië abrupt om zo te vermijden opgeroepen te worden als militair in de dreigende Italiaans-Ethiopische Oorlog. Hij ging in Argentinië voor Racing Club spelen en beëindigde zijn carrière bij Estudiantes.
Guaita is een van de twaalf spelers die in zijn carrière voor zowel Italië als Argentinië speelde. Dit kon omdat zijn ouders Italiaanse emigranten waren. Hij werd opgenomen in de Italiaanse selectie voor het WK 1934 in Italië. Hij speelde vier wedstrijden en scoorde in de halve finale tegen Oostenrijk het winnende doelpunt.
Hij overleed op 48-jarige leeftijd.