Es (psychoanalyse)

In dit artikel zullen we het onderwerp Es (psychoanalyse) vanuit verschillende perspectieven behandelen met als doel een alomvattend beeld van dit onderwerp te bieden. We zullen de impact ervan op de huidige samenleving analyseren, de mogelijke implicaties voor de toekomst, en de verschillende meningen en standpunten over de kwestie onderzoeken. Es (psychoanalyse) is vandaag de dag een onderwerp dat van groot belang is en dat tot grote belangstelling en debat heeft geleid. Daarom achten wij het gepast om deze ruimte te wijden aan de discussie en reflectie ervan.

In de theorieën van Sigmund Freud is het Es (het Duitse woord voor "het"), ook het id (het Latijnse woord voor "het") genoemd, het oudste deel van de persoonlijkheid. De pasgeborene heeft alleen nog maar een Es. Het Es is een reservoir van impulsen, energie, libido. Het redeneert niet. Het gaat blindelings te werk volgens het principe: Ik wil wat ik wil wanneer ik het wil. De voornaamste functie van het archaïsche, niet redelijke Es is de onmiddellijke bevrediging van de driften, om opnieuw een spanningsloze lustvolle toestand te verkrijgen. Met andere woorden, Es-gedrag wordt geleid door het lustprincipe.

Het gedrag van het kleine kind komt het dichtst bij de werking van het zuivere Es in de buurt. Het nog ongesocialiseerde kind is impulsief; het kan moeilijk de vervulling van zijn wensen uitstellen: het wordt in zijn handelingen gedreven door het lustprincipe. Het gedrag wordt dus bepaald door het Es.

Zie ook