Finale UEFA Champions League 2004

In de wereld van vandaag is Finale UEFA Champions League 2004 een onderwerp dat grote relevantie heeft gekregen en de aandacht heeft getrokken van mensen van alle leeftijden en interesses. Sinds zijn opkomst heeft Finale UEFA Champions League 2004 een aanzienlijke impact gehad op verschillende aspecten van de samenleving, waardoor debatten, controverses en eindeloze tegenstrijdige meningen zijn voortgekomen. Naarmate de dagen verstrijken, blijft Finale UEFA Champions League 2004 evolueren en een diepe stempel drukken op cultuur, politiek, economie en menselijke relaties. Daarom is het essentieel om de vele facetten van Finale UEFA Champions League 2004 grondig te analyseren en te begrijpen, om ons bewust te worden van de implicaties en consequenties ervan in onze omgeving.

Finale UEFA Champions League
Finale UEFA Champions League 2004
Competitie UEFA Champions League 2003–04
Datum 26 mei 2004
Stadion Arena AufSchalke
Locatie Gelsenkirchen, Duitsland
Scheidsrechter Kim Milton Nielsen (Denemarken)
Toeschouwers 53.053
Man van de wedstrijd Deco (Porto)
← Vorige     Volgende →
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

De UEFA Champions Leaguefinale van het seizoen 2003/04 was de twaalfde finale in de geschiedenis van de Champions League. De wedstrijd vond plaats op 26 mei 2004 in de Arena AufSchalke in Gelsenkirchen. Met FC Porto stond er voor het eerst een Portugees team in de finale van de Champions League. AS Monaco was dan weer de tweede Franse club, na Olympique Marseille, die de finale van het toernooi bereikte. FC Porto won het duel met 3–0.

Voorgeschiedenis

Deco versierde na de finale een transfer naar FC Barcelona.

Het was de eerste keer in de geschiedenis van beide clubs dat AS Monaco en FC Porto het tegen elkaar opnamen. De twee teams werden voor aanvang van het kampioenenbal niet beschouwd als favorieten voor de eindzege. Bij zowel AS Monaco als FC Porto stond een jonge coach aan het roer. Bij FC Porto was de 41-jarige José Mourinho hoofdcoach, bij AC Monaco de 35-jarige oud-voetballer Didier Deschamps. Dat beide teams de finale bereikt hadden, werd als een verrassing beschouwd. AC Monaco had op weg naar de finale onder meer Real Madrid, Chelsea en PSV uitgeschakeld. FC Porto had onder meer Manchester United en Deportivo La Coruña uitgeschakeld.

Voor FC Porto, dat een jaar eerder ook al de UEFA Cup veroverd had, was het de tweede keer dat de finale van de Champions League bereikt werd. In 1987 had FC Porto al eens de Europacup I veroverd. Ze wonnen toen in de finale met 2–1 van Bayern München. AC Monaco daarentegen had nog nooit eerder de finale bereikt.

Nasleep

De finale van 2004 betekende voor verschillende spelers de grote doorbraak in het Europese topvoetbal. Verscheidene spelers van zowel AS Monaco als FC Porto maakten na de finale de overstap naar andere Europese topclubs. Ludovic Giuly en Deco verhuisden in 2004 naar FC Barcelona en wonnen twee jaar later samen de Champions League. Patrice Evra verhuisde in het seizoen 2005/06 naar Manchester United, met wie hij in 2008 de Champions League veroverde. Ricardo Carvalho, Paulo Ferreira en hun trainer José Mourinho verkasten naar Chelsea, waar ze meteen twee keer op rij kampioen van Engeland werden. In 2008 bereikten Carvalho en Ferreira een tweede keer de finale van de Champions League, waarna ze bij Chelsea ook het gezelschap kregen van hun oud-ploeggenoot José Bosingwa. Mourinho groeide na de finale van 2004 uit tot een van de succesvolste coaches in Europa. In 2010 won hij met Internazionale voor de tweede keer in zijn carrière de Champions League.

Wedstrijddetails


26 mei 2004
20:45 (UTC+2)
AS Monaco Vlag van Monaco 0 – 3 Vlag van Portugal FC Porto Arena AufSchalke, Gelsenkirchen
Toeschouwers: 53.053
Scheidsrechter: Kim Milton Nielsen (Denemarken)
Goal 39' Carlos Alberto
Goal 71' Deco
Goal 75' Alenitsjev
AS Monaco
FC Porto
AS Monaco:
GK 1 Vlag van Italië Flavio Roma
RB 4 Vlag van Argentinië Hugo Ibarra
CB 27 Vlag van Frankrijk Julien Rodríguez
CB 32 Vlag van Frankrijk Gaël Givet 72'
LB 3 Vlag van Frankrijk Patrice Evra
CM 14 Vlag van Frankrijk Édouard Cissé 64'
CM 7 Vlag van Argentinië Lucas Bernardi
CM 15 Vlag van Griekenland Akis Zikos
RW 8 Vlag van Frankrijk Ludovic Giuly Aanvoerder 23'
CF 10 Vlag van Spanje Fernando Morientes
LW 25 Vlag van Frankrijk Jérôme Rothen
Wisselspelers:
GK 29 Vlag van Senegal Tony Sylva
DF 19 Vlag van Frankrijk Sébastien Squillaci 72'
MF 6 Vlag van Tsjechië Jaroslav Plašil
MF 35 Vlag van Noorwegen Hassan El Fakiri
FW 9 Vlag van Kroatië Dado Pršo 23'
FW 18 Vlag van Congo-Kinshasa Shabani Nonda 64'
FW 24 Vlag van Togo Emmanuel Adebayor
Coach:
Vlag van Frankrijk Didier Deschamps
FC Porto:
GK 99 Vlag van Portugal Vítor Baía
RB 22 Vlag van Portugal Paulo Ferreira
CB 2 Vlag van Portugal Jorge Costa Aanvoerder Kreeg geel 77'
CB 4 Vlag van Portugal Ricardo Carvalho
LB 8 Vlag van Portugal Nuno Valente Kreeg geel 29'
RM 23 Vlag van Portugal Pedro Mendes
DM 6 Vlag van Portugal Costinha
AM 10 Vlag van Portugal Deco 85'
LM 18 Vlag van Portugal Maniche
CF 11 Vlag van Portugal Derlei 78'
CF 19 Vlag van Brazilië Carlos Alberto Kreeg geel 40' 60'
Wisselspelers:
GK 18 Vlag van Portugal Nuno
DF 24 Vlag van Portugal Ricardo Costa
DF 25 Vlag van Portugal José Bosingwa
MF 17 Vlag van Portugal Pedro Emanuel 85'
MF 23 Vlag van Rusland Dmitri Alenitsjev 60'
FW 27 Vlag van Litouwen Edgaras Jankauskas
FW 11 Vlag van Zuid-Afrika Benni McCarthy 78'
Coach:
Vlag van Portugal José Mourinho

Externe link