Tegenwoordig is Francis Lai een onderwerp dat op verschillende gebieden aan relevantie heeft gewonnen. De impact ervan is zodanig geweest dat steeds meer mensen geïnteresseerd zijn om meer te leren over Francis Lai en de implicaties ervan. Vanaf het begin tot de dag van vandaag is Francis Lai het onderwerp geweest van analyse en debat, waaruit de invloed ervan op de samenleving, cultuur en economie blijkt. In dit artikel zullen we het fenomeen Francis Lai en zijn vele facetten verder onderzoeken, met als doel de reikwijdte ervan en de mogelijke gevolgen in de toekomst beter te begrijpen.
Francis Lai | ||||
---|---|---|---|---|
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Francis Albert Lai | |||
Geboren | Nice, 26 april 1932 | |||
Overleden | Parijs, 7 november 2018 | |||
Land | Frankrijk | |||
Werk | ||||
Jaren actief | 1962–2018 | |||
Beroep | filmcomponist en liedjesschrijver | |||
Officiële website | ||||
(en) IMDb-profiel | ||||
(en) IBDB-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel (en) Allmusic-profiel (en) Last.fm-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
|
Francis Albert Lai (Nice, 26 april 1932 – Parijs, 7 november 2018) was een Frans componist die vooral filmmuziek en titelmuziek schreef, en liedteksten op muziek zette. Hij is bekend van zijn filmmuziek voor Un homme et une femme (1966) en voor Love Story (1970).
Lai erfde de liefde voor muziek van zijn vader. Zijn neef bracht hem de knepen van het accordeonspelen bij. Af en toe mocht de jonge Lai hem vervangen in een balorkest. Hij speelde spoedig mee als volwaardig lid. De melodieën die hij op het accordeon improviseerde begon hij te noteren. In Marseille leerde hij de jazzmuziek kennen. In de jaren vijftig trok hij naar Parijs, waar hij in aanraking kwam met het muziekleven van Montmartre. Hij werd er opgemerkt door de dichter en dialoogschrijver Bernard Dimey, die samen met Lai heel wat liedjes maakte. Via het orkest van Michel Magne, waarin hij accordeonist was, werd Lai in het begin van de jaren zestig begeleider van Édith Piaf.
Francis Lai maakte geleidelijk aan naam als componist van succesliedjes. Hij schreef de muziek van talloze chansons, vooral voor Édith Piaf, Nicole Croisille en Mireille Mathieu. De samenwerking met Mathieu begon in 1966, toen hij accordeonist was in haar begeleidingsgroepje, en was van lange duur. Ook Juliette Gréco, Petula Clark, Dalida, verscheidene zangeressen uit Quebec en vele anderen brachten zijn chansons.
Voor Yves Montand schreef hij in 1968 het beroemd gebleven chanson La bicyclette. In datzelfde jaar werkte hij mee aan het album Brigitte Bardot Show van Brigitte Bardot. Hij schreef de muzikale thema's en schonk haar ook enkele liedjes.
Dankzij Pierre Barouh die hij bij Piaf had leren kennen en die zijn favoriete tekstschrijver werd, ontmoette hij Claude Lelouch, die hem een jaar later vroeg de partituur te componeren voor zijn doorbraakfilm Un homme et une femme. Aan die filmmuziek hield Lai een nominatie over voor de Golden Globe voor beste filmmuziek. Het gelijknamige lied dat vertolkt werd door Nicole Croisille en Pierre Barouh, werd een wereldsucces. Zoals Mireille Mathieu bleven ook deze twee vertolkers een grote rol spelen in Lai's carrière; de eerste als vertolkster van veel liedjes van Lai, de tweede als vertolker en tekstschrijver. Lai werd al gauw de vaste componist van Lelouch. Tussendoor schreef hij filmmuziek voor andere cineasten, zoals Claude Zidi, Jean Delannoy, Henri Verneuil en Bertrand Blier.
Voor zijn muziek voor het romantisch drama Love Story kreeg Lai in 1971 een Oscar voor beste originele muziek. De titelmuziek van de film werd zijn grootste internationale hit: (Where Do I Begin?) Love Story. René Clément gebruikte Lai's muziek voor zijn laatste films: de thrillers Le Passager de la pluie (1970), La Course du lièvre à travers les champs (1972) en La Baby-Sitter (1975). Zijn muziek voor Le Passager de la pluie werd een internationaal succes, met name het gelijknamige themalied dat door Séverine werd vertolkt.
Lai nam ook enkele platen op waarop hij zijn eigen liedjes vertolkte. Zijn eerste album verscheen in 1972. In 1974 componeerde Lai de titelmuziek voor de pas opgerichte publieke omroepzender France 3. Hij componeerde ook passende muziek voor de soft-erotische-films Emmanuelle 2 (1975) en Bilitis (1977). Vooral voor zijn muziek voor Bilitis oogstte hij veel lof.
In 2014 leverde hij met Salaud, on t'aime zijn 34ste filmmuziek af voor Lelouch.
Lai componeerde tevens het nummer Made in USA, bekend als de tune van het Nederlandse verborgencameraprogramma Bananasplit
In Quebec (selectie) :
In Frankrijk (selectie) :
In de Verenigde Staten (selectie) :
Bronnen, noten en/of referenties
|