Gerard Manley Hopkins

In dit artikel gaan we dieper in op Gerard Manley Hopkins en alles wat dit onderwerp/persoon/datum te bieden heeft. Door de geschiedenis heen heeft Gerard Manley Hopkins een cruciale rol gespeeld in verschillende aspecten van het dagelijks leven, en het is belangrijk om de impact ervan op de hedendaagse samenleving te begrijpen. We zullen de relevantie ervan in verschillende contexten analyseren, van de invloed ervan op de populaire cultuur tot het belang ervan in het academische veld. Daarnaast zullen we onderzoeken hoe Gerard Manley Hopkins in de loop van de tijd is geëvolueerd en wat de huidige staat ervan is in de wereld van vandaag. We hopen dat dit artikel informatief is en aanleiding geeft tot diepe reflectie over Gerard Manley Hopkins en zijn plaats in de moderne wereld.

Gerard Manley Hopkins (28 juli 1844 – 8 juni 1889) was een Engelse dichter, rooms-katholieke bekeerling en jezuïetenpater die pas in de 20e eeuw echte erkenning kreeg als victoriaanse dichter voor zijn experimenteel en origineel werk. Met name zijn exploraties in prosodie (de leer van het gebruik van de woorden en lettergrepen in de versbouw of zinsbouw) en "springritmes" betekenden een opvallende vernieuwing binnen de traditionele victoriaanse poëzieopvatting.

Hij studeerde aan de Universiteit van Oxford.

Werk (selectie)

• "Barnfloor and Winepress"
• "The Bugler's First Communion"
• "Carrion Comfort"
• "God's Grandeur"
• "The Loss of the Eurydice"
• "New Readings"
• "Pied Beauty"
• "Rosa Mystica"
• "A Soliloquy of one of the Spies left in the Wilderness"
• "Spring"
• "Spring and Fall"
• "That Nature is a Heraclitean Fire"
• "The Windhover"
• The Wreck of the Deutschland

Mediabestanden

Zie de categorie Gerard Manley Hopkins van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.