Gewone esdoorn

In het volgende artikel zullen we met u praten over Gewone esdoorn, een onderwerp dat vandaag de dag van groot belang is. Gewone esdoorn is een onderwerp dat tot veel discussie heeft geleid en de aandacht van een breed publiek heeft getrokken. In dit artikel zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Gewone esdoorn, van de geschiedenis en evolutie ervan tot de impact ervan op de huidige samenleving. We zullen ook de verschillende perspectieven analyseren die er rond Gewone esdoorn bestaan, evenals de invloed ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven. Lees verder en ontdek alles wat u moet weten over Gewone esdoorn en het belang ervan in de wereld van vandaag.

Gewone esdoorn
Gewone esdoorn
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:Malviden
Orde:Sapindales
Familie:Sapindaceae (Zeepboomfamilie)
Geslacht:Acer (Esdoorn)
Soort
Acer pseudoplatanus
L. (1753)
Bloeiwijze
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Gewone esdoorn op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De gewone esdoorn (Acer pseudoplatanus) is een boom die van nature in Zuid- en Midden-Europa voorkomt. In Nederland en België is hij sinds lang ingeburgerd en wordt hij tot 30 m hoog.

Deze soort heeft stevige twijgen die dikke tegenoverstaande knoppen met bleekgroene knopschubben dragen. De bladeren zijn vijflobbig en handnervig, bovenaan donkergroen, onderaan blauw-groen tot grijsrood. De toegespitste lobben zijn ongelijk gekarteld. De bladeren verschijnen iets voor de bloemen.

De bloemen zijn geel-groen en ontstaan in hangende, aan de basis samengestelde trossen, in één tros kunnen mannelijke, vrouwelijke en steriele bloemen voorkomen.

Net als alle esdoorns heeft deze soort gevleugelde vruchten, die twee aan twee bij elkaar zitten. De vleugels van de vruchten vormen een scherpe tot een rechte hoek, smaller aan de basis. Deze vruchten ontkiemen de volgende lente. Ze zijn giftig voor paarden.

De gewone esdoorn heeft graag een diepe frisse grond, maar groeit ook op arme slechte grond. De soort is wel gevoelig voor bladluizen en meeldauw.

Onderzoek van de Universiteit Utrecht toonde in 2016 aan dat de gewone esdoorn en, in mindere mate, de vederesdoorn (Acer negundo) veroorzaker kunnen zijn van atypische myopathie en daarom giftig zijn voor paarden.

Plantengemeenschap

De gewone esdoorn is een kensoort voor het onderverbond Ulmenion carpinifoliae van het verbond van els en gewone vogelkers (Alno-padion).

Externe links

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Acer pseudoplatanus op Wikimedia Commons.