Glasachtig lichaam
Dit artikel gaat in op het onderwerp Glasachtig lichaam, dat grote belangstelling en debat heeft gegenereerd in verschillende kringen van de samenleving. Glasachtig lichaam is een referentiepunt geworden in de huidige discussie, en de relevantie ervan valt niet te ontkennen in de hedendaagse context. Door middel van een gedetailleerde analyse zullen de verschillende aspecten rond Glasachtig lichaam worden onderzocht, van de historische oorsprong tot de impact ervan vandaag. De invloed ervan op verschillende gebieden zal worden onderzocht, evenals de implicaties die dit heeft voor verschillende sectoren van de samenleving. Daarnaast zullen verschillende perspectieven en meningen over Glasachtig lichaam worden gepresenteerd, met als doel een holistische en verrijkende visie op dit zeer relevante onderwerp te bieden.
| Glasachtig lichaam | ||||
|---|---|---|---|---|
| Corpus vitreum | ||||
| ||||
Glasachtig lichaam (12)
| ||||
| Synoniemen | ||||
| Oudgrieks | υαλώδες σώμα | |||
| Nederlands | glaslichaam | |||
| ||||
Het glasachtig lichaam of corpus vitreum is een bindweefselachtige structuur in het oog van gewervelden. Het glasachtig lichaam ligt tussen de lens en het netvlies (retina).
Samenstelling
De substantie heeft de eigenschappen van een gel. Het volume van het glasachtig lichaam bedraagt ongeveer vier milliliter en neemt daardoor ongeveer de helft van het volume van de oogbol voor zijn rekening.
Het glasvocht bestaat voor ongeveer 99% uit water. De overige 1% is vaste stof, waarvan 10% zogenaamde macromoleculen zijn (eiwitten en hyaluronzuur) en 90% moleculen met een relatief lage moleculaire massa. Het glasachtig lichaam is opgebouwd uit een netwerk van fijne bindweefselfilamenten, waartussen zich de hyaluronzuurmoleculen bevinden, die in staat zijn grote hoeveelheden watermoleculen te binden. Het glasvocht is helder, zodat het licht dat door de lens het glasachtig lichaam binnenvalt ongestoord zijn weg kan vervolgen naar het netvlies.
Aanhechtingen
Het glasvocht zit op een aantal plaatsen sterk en minder vast verbonden aan het netvlies, namelijk:
- Rond de blinde vlek (kop van de oogzenuw), waar de adhesie redelijk sterk is.
- Rond de gele vlek (de fovea centralis): Hier zijn de adhesies zwak en komen gemakkelijk los.
- Langs de grote retinale bloedvaten zijn de adhesies zwak.
- Langs de glasvochtbasis: Hier zijn de adhesies erg sterk. Bij een glasvochtoperatie is het glasvocht grotendeels te verwijderen, behalve bij de glasvochtbasis. Deze glasvochtbasis (circa 4-6 mm breed) houdt zich vast aan het gebied waar het netvlies begint: de ora serrata.
- Bij afwijkende pathologische structuren is de aanhechting ook zwakker dan normaal. Dit is het geval bij choroïdale littekens, zwakke netvliesgebieden waar sprake is van bijvoorbeeld perifere netvliesdegeneraties of retinale cystes.
Embryogenese
De eerste aanleg van het glasachtig lichaam, het primaire glasvocht, is de arteria hyaloidea. Deze structuur is in het volwassen oog terug te vinden als een lege ruimte, het kanaal van Cloquet. Het secundaire glasvocht wordt uiteindelijk het volwassen glasachtig lichaam. Het tertiaire glasvocht vormt ten slotte de zonulae ciliaris waarmee de lens met het straallichaam verbonden is.
Zie ook
Literatuurverwijzingen
|