In dit artikel wordt het onderwerp Groothertogdom Saksen-Weimar-Eisenach behandeld, dat tegenwoordig zeer relevant is geworden. Groothertogdom Saksen-Weimar-Eisenach heeft de aandacht getrokken van mensen over de hele wereld vanwege de impact ervan op verschillende aspecten van het dagelijks leven. Sinds zijn opkomst heeft Groothertogdom Saksen-Weimar-Eisenach aanleiding gegeven tot uitgebreide discussies en aanleiding gegeven tot veel tegenstrijdige meningen. In deze tekst zullen verschillende perspectieven op Groothertogdom Saksen-Weimar-Eisenach worden geanalyseerd, evenals de implicaties ervan in de hedendaagse samenleving. Mogelijke oplossingen of alternatieven om dit fenomeen aan te pakken zullen ook worden onderzocht, om een alomvattende en verrijkende visie op Groothertogdom Saksen-Weimar-Eisenach te bieden.
Großherzogtum Sachsen-Weimar-Eisenach Großherzogtum Sachsen | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Lid van de Duitse Bond (1815–1866) Lid van de Noord-Duitse Bond (1866–1871) Staat in het Duitse Keizerrijk (1871–1918) | ||||||
| ||||||
Symbolen | ||||||
| ||||||
Algemene gegevens | ||||||
Hoofdstad | Weimar | |||||
Oppervlakte | 3.640,57 km² (1816) 3.610,00 km² (1910) | |||||
Bevolking | 193.869 (1816) 417.149 (1913) | |||||
Talen | Duits | |||||
Religie | Lutheranisme | |||||
Kenteken | S | |||||
Politieke gegevens | ||||||
Regeringsvorm | Monarchie | |||||
Staatshoofd | Groothertog | |||||
|
Het groothertogdom Saksen-Weimar-Eisenach was van 1815 tot 1918 een groothertogdom in de huidige Duitse deelstaat Thüringen.
Het groothertogdom Saksen-Weimar-Eisenach ontstond toen het hertogdom Saksen-Weimar-Eisenach tijdens het Congres van Wenen tot groothertogdom verheven werd. Het huwelijk van Karel Frederik van de troonopvolger van de tot groothertog verheven Karel August, met de Russische grootvorstin Maria Paulowna in 1804 bracht het land onder de bescherming van tsaar Alexander I, die het nodig had in de strijd tegen Napoleon. Onder zijn invloed werd Saksen-Weimar-Eisenach op het Congres van Wenen in 1815 verheven tot groothertogdom en ontving het omvangrijke nieuwe grondgebieden. Groothertogin Maria Paulowna was verantwoordelijk voor het zogenaamde "Zilveren Tijdperk" van Weimar door haar omgang met musici als Franz Liszt en Peter Cornelius.
Karel Frederik regeerde in de geest van zijn vader, maar kon onrust in het revolutiejaar 1848 niet voorkomen. Hij benoemde de oppositieleider Oskar von Wydenbrugk tot premier en hervormde in 1849 de regering op liberale wijze. Onder zijn opvolger Karel Alexander, die was gehuwd met prinses Sophie der Nederlanden, nam Saksen-Weimar-Eisenach in 1866 aan Pruisische zijde deel aan de Pruisisch-Oostenrijkse Oorlog, trad het toe tot de Noord-Duitse Bond en in 1871 tot het Duitse Keizerrijk. Zijn opvolger Willem Ernst moest op 9 november 1918 aftreden. Na de ʽNovemberrevolutieʼ van 1918 werd het groothertogdom omgevormd tot de ʽvrijstaat Saksen-Weimar-Eisenachʼ.
In 1815 werd het gebied uitgebreid met de ambten Geisa en Dermbach van het voormalige prinsbisdom Fulda, de ambten Frauensee en Vacha van Hessen-Kassel, de ambten Atzmannsdorf en Tonndorf, het slot Vippach en de dorpen Stooternheim en Schwerborn (van het voormalige keurvorstendom Mainz (Erfurt).
Volgens artikel 39 van de Wiener Schlussakte kreeg Saksen-Weimar-Eisenach van Pruisen:
De oppervlakte van het land was toegenomen van 36 naar 66 vierkante mijl. Er werden drie Kreisen gevormd: Eisenach, Weimar en Neustadt.
In 1821 werd het land nog uitgebreid doordat het ambt Oldisleben verenigd werd met de staat Saksen-Weimar. In 1912 werd Niederkranichfeld aan Saksen-Meiningen afgestaan in ruil voor een andere gebied.
Saksen-Weimar-Eisenach was met zijn 3.610 km² verreweg de grootste van de Thüringse staten. Het bestond uit drie grotere delen en daarnaast nog 24 kleinere exclaves. Het land was verdeeld in vijf districten: