In het artikel van vandaag gaan we het hebben over H.J. Winkelman, een onderwerp dat de afgelopen jaren veel belangstelling heeft gehad. H.J. Winkelman is een onderwerp dat een groot aantal mensen over de hele wereld aangaat, dus het is belangrijk om alle aspecten die daarmee verband houden te kennen. In dit artikel gaan we verschillende aspecten van H.J. Winkelman onderzoeken, van de geschiedenis en evolutie ervan tot de implicaties ervan vandaag de dag. Daarnaast zullen we verschillende perspectieven en meningen over H.J. Winkelman bespreken, met als doel een alomvattend beeld van dit onderwerp te bieden. Ga met ons mee op deze ontdekkingsreis en leer over H.J. Winkelman.
Hendrik Johannes Winkelman (Delft, 16 mei 1872 – Soest, 22 april 1948) was een Nederlandse ontwerptekenaar van metaalwerk, glasschilder en meubelontwerper.
Hendrik Jan Winkelman was zoon van schilder, later koffiehuishouder, Johannes Winkelman en Sara de Vries. Winkelman was getrouwd met Maria Gerardina Sanders. Hij begon zijn carrière in dienst van de Koninklijke Fabriek F.W. Braat (1844-1983) in Delft. Hij ontwikkelde zich als autodidact tot ontwerper en tekenaar van eigen projecten. In 1910 richtte hij Winkelman & Van der Bijl op. Dit atelier voor siersmeedkunst vervaardigde in 1915 onder andere het hekwerk en het siersmeedwerk van trappen en lampen van het Scheepvaarthuis in Amsterdam naar het ontwerp van architect J.M. van der Mey.
In 1929 was het atelier uitgegroeid tot een bedrijf met 29 personeelsleden met opdrachten in Amsterdam en Den Haag. Winkelman werkte veelvuldig samen met de beeldhouwer Hildo Krop en de architecten Piet Kramer en Adriaan Moen bij de realisering van projecten van de Amsterdamse School, zoals talloze brugleuningen en Modemagazijnen Gebroeders Gerzon (1924) in de Spuistraat.
Winkelman vervaardigde eveneens glas-in-loodramen, onder andere voor het rijksmonument Bethlehemkerk (1923/1924) aan het Zwanenplein 34 in Amsterdam-Noord.
Na de Tweede Wereldoorlog ontwierpen de architect Herman Schelling (ontwerp) en Winkelman (uitvoering) meer dan honderd bronzen en roodkoperen plaquettes voor het gevallen spoorwegpersoneel voor NS-stations in Nederland, die in de jaren 1947 en 1948 werden onthuld.
Bronnen, noten en/of referenties |