Haags herdenkingsmonument 1940-1945

In de wereld van vandaag heeft Haags herdenkingsmonument 1940-1945 een ongekende relevantie gekregen. Of het nu op persoonlijk, professioneel of sociaal vlak is, Haags herdenkingsmonument 1940-1945 is een onderwerp van voortdurende belangstelling en debat geworden. De impact ervan varieert van de manier waarop we met anderen omgaan tot de manier waarop we onze dagelijkse activiteiten uitvoeren. In dit artikel zullen we het belang van Haags herdenkingsmonument 1940-1945 diepgaand onderzoeken en hoe de invloed ervan aanzienlijke veranderingen in verschillende aspecten van ons leven teweeg heeft gebracht. Vanaf het begin tot aan de toekomstige projectie zal Haags herdenkingsmonument 1940-1945 een onderwerp van studie en reflectie blijven dat onze volledige aandacht verdient.

Haags herdenkingsmonument 1940-1945

Het Haags oorlogsmonument 1940-1945 is een monument ter herdenking aan de Tweede Wereldoorlog tegenover het Vredespaleis op het Carnegieplein in Den Haag.

Het monument is gemaakt door de joodse beeldhouwer Appie Drielsma in 1992. Het kwam tot stand op initiatief van een groep van oud-verzetsmensen. De vier zuilen van het monument symboliseren de vier zuilen in de samenleving ten tijde van de Tweede Wereldoorlog: neutraal, rooms-katholiek, protestants en joods.

Dodenherdenking

De herdenkingsplechtigheid begint ieder jaar in het gebouw van het Gymnasium Haganum met toespraken door onder andere de burgemeester en voordrachten door leerlingen van het gymnasium en het Segbroek College. Dan loopt iedereen naar het Carnegieplein.[bron?]

Tijdens de Nationale Dodenherdenking worden om acht uur kransen gelegd door de burgemeester, nabestaanden van het verzet, joodse organisaties, de Haagsche Studenten Vereeniging (H.S.V.) en het Segbroek College, dat het monument heeft geadopteerd De plechtigheid wordt georganiseerd door de Stichting Nationale Herdenking ’s-Gravenhage.

Verplaatsing

In 2013 werd het monument verplaatst. Het Carnegieplein werd autoluw gemaakt, het plein werd ruimer, en het monument werd dichter bij de bomengroep geplaatst, zodat het uitzicht op het Vredespaleis vrij werd.

Externe link