Jane Campion
In de wereld van vandaag is Jane Campion steeds relevanter geworden op verschillende gebieden, van politiek tot wetenschap, inclusief cultuur en samenleving. De impact ervan valt niet te ontkennen en de implicaties ervan zijn gevarieerd en complex. In dit artikel zullen we ons verdiepen in het universum van Jane Campion, de verschillende facetten ervan onderzoeken en de invloed ervan in de huidige context analyseren. Vanaf de oorsprong tot de mogelijke toekomstige evoluties zullen we proberen licht te werpen op deze diverse en veelzijdige kwestie.
| Jane Campion | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Geboren | 30 april 1954 | |||
| Geboorteland |  Nieuw-Zeeland
| |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| (nl) Moviemeter-profiel | ||||
| (mul) TMDB-profiel | ||||
| ||||
Jane Campion (Wellington, 30 april 1954) is een Nieuw-Zeelands film- en televisieregisseur.
Campion werd geboren in Wellington. Ze studeerde antropologie en deed later de Australian School of Film and Television. In 1993 won ze de Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes voor de film The Piano. Die film werd ook in 1993 genomineerd voor acht Academy Awards en won er uiteindelijk drie, waaronder de prijs voor beste originele screenplay (door haar geschreven), de beste actrice (Holly Hunter) en de beste vrouwelijke bijrol (Anna Paquin).
Filmografie
- An Exercise in Discipline - Peel (1982)
- Passionless Moments (1983)
- Mishaps of Seduction and Conquest (1984)
- A Girl's Own Story (1984)
- After Hours (1984)
- Two Friends (1986) (televisie)
- Dancing Daze (1986) (televisie)
- Sweetie (1989)
- An Angel at My Table (1990)
- The Piano (1993)
- The Portrait of a Lady (1996)
- Holy Smoke (1999)
- In the Cut (2003)
- Bright Star (2009)
- Top of the Lake (2013-2017) (televisieserie)
- The Power of the Dog (2021)