Kalkkögel
In dit artikel zullen we Kalkkögel vanuit verschillende invalshoeken en perspectieven verkennen met als doel het belang, de impact en de relevantie ervan in de huidige context grondig te begrijpen. We zullen de verschillende facetten en dimensies van Kalkkögel belichten, de invloed ervan op verschillende gebieden onderzoeken en de interactie ervan met andere elementen die onze realiteit vormgeven. Door middel van een gedetailleerde en uitputtende analyse zullen we de complexiteit en diepgang van Kalkkögel onthullen, waardoor we een alomvattende visie bieden waarmee we de betekenis ervan ten volle kunnen waarderen. Met behulp van een holistische benadering zullen we Kalkkögel benaderen vanuit een veelzijdig perspectief, waarbij we de lezer uitnodigen om zich onder te dompelen in een reis van ontdekking en begrip die hun horizon verbreedt en hun kennis over dit onderwerp verrijkt.
| Kalkkögel | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Hoogste punt | Schlicker Seespitze (2804 m) | |||
| Locatie | Tirol, Oostenrijk | |||
| Coördinaten | 47° 9′ NB, 11° 16′ OL | |||
| Onderdeel van | Stubaier Alpen | |||
  | ||||
| Foto's | ||||
| ||||
Schlicker Seespitze
| ||||
| ||||
De Kalkkögel zijn een bergketen behorend tot de Stubaier Alpen in het Oostenrijkse Tirol. De hoogste bergtop in deze kleine bergketen is de 2804 meter hoge Schlicker Seespitze.
De Kalkkögel bestaan uit Triaskalksteen, dat gelegen is op de ondergrond van Gneis van het oergesteente. Omdat de Kalkkögel lijken op de Dolomieten worden ze ook wel de Noord-Tiroler Dolomieten genoemd.
In 1983 werd het Ruhegebiet Kalkkögel gevormd, dat met 77,7 km² bijna de gehele Kalkkögel en het omliggende gebied omvat. De Kalkkögel zijn thans een geliefd wandel- en klimgebied en deelt met de omgeving tevens eens skigebied, dat vanuit Fulpmes bereikbaar is. De Kalkkögel zijn tevens toegankelijk vanuit Grinzens over de Kemater Alm en de Adolf-Pichler-Hütte of via de Axamer Lizum. Andere ondersteuningspunten zijn de Starkenburger Hütte en de Birgitzkopfhütte.
Literatuur
- Heinrich und Walter Klier, Alpenvereinsführer Stubaier Alpen, Bergverlag Rudolf Rother, München 1988. ISBN 3-7633-1252-8
