In de wereld van vandaag is Linda Moes een onderwerp dat grote relevantie heeft gekregen en wijdverbreide belangstelling in de samenleving heeft gewekt. Of het nu vanwege de impact ervan op het dagelijks leven van mensen, de relevantie ervan in het professionele veld of de invloed ervan op de technologische ontwikkeling is, Linda Moes is op verschillende gebieden een terugkerend gespreksonderwerp geworden. In dit artikel zullen we de meest relevante aspecten van Linda Moes grondig onderzoeken en het belang ervan in de huidige context analyseren. Daarnaast zullen we de evolutie ervan in de tijd en de mogelijke impact ervan in de toekomst onderzoeken.
Linda Moes (Veendam, 24 september 1971) is een voormalig topzwemster op de schoolslag, die namens Nederland eenmaal deelnam aan de Olympische Spelen: Seoel 1988.
In de Zuid-Koreaanse hoofdstad slaagde Moes er niet in een finaleplaats af te dwingen op een van haar twee persoonlijke nummers, de 100 en de 200 meter schoolslag. De Groningse, lid van zwemvereniging Eemsrobben uit Delfzijl, eindigde op respectievelijk de zeventiende (1.11,87) en de elfde (2.30,83) plaats. Met de estafetteploeg op de 4x100 meter wisselslag daarentegen bereikte Moes wel de finale in Seoel, waar het kwartet – met verder Jolanda de Rover (rugslag), Conny van Bentum (vlinderslag) en Karin Brienesse (vrije slag) – uiteindelijk net naast het podium belandde: vijfde plaats (4.12,19).
In 1989 stapte Linda over naar zwemclub Bubble uit Veendam. In 1990 sloot ze zich aan bij de wedstrijdzwemclub Startgemeenschap Groningen. In 1992, aan de vooravond van de Olympische Spelen in Barcelona, zag Moes op het allerlaatste moment af van deelname. Ze was geselecteerd voor de 4x100 meter wisselslag. Haar plaats in de ploeg van bondscoach Ton van Klooster werd ingenomen door Kira Bulten.