Louis Niedermeyer
In de wereld van vandaag is Louis Niedermeyer een onderwerp dat nog steeds belangstelling en debat genereert. Of het nu vanwege de impact ervan op de samenleving, de relevantie ervan in de geschiedenis of de invloed ervan op de populaire cultuur is, Louis Niedermeyer blijft vandaag de dag een onderwerp van groot belang. Er is door de jaren heen veel onderzocht en geschreven over Louis Niedermeyer, en de relevantie ervan is niet in het minst afgenomen. Vanaf de oorsprong tot de implicaties ervan in de moderne wereld blijft Louis Niedermeyer het onderwerp van studies en onderzoek in verschillende disciplines. In dit artikel zullen we verschillende aspecten van Louis Niedermeyer en het belang ervan in de wereld van vandaag onderzoeken.
| Louis Niedermeyer | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Louis Niedermeyer, ca. 1850, Bibliothèque Nationale de France
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Abraham Louis Niedermeyer | |||
| Geboren | 27 april 1802 | |||
| Geboorteplaats | Nyon
| |||
| Overleden | 14 maart 1861 | |||
| Overlijdensplaats | 9e arrondissement van Parijs
| |||
| Land |  Frankrijk.svg){kind=small} Zwitserland
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | Klassiek | |||
| Beroep | Componist, muziekpedagoog | |||
| Invloed(en) | Romantiek | |||
| (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Abraham Louis Niedermeyer (Nyon, 27 april 1802 - Parijs, 14 maart 1861) was een Frans-Zwitsers componist, die voornamelijk kerkmuziek en enige opera's schreef. Hij werd ook bekend als muziekpedagoog door zijn leiding van de École Choron. Aan deze school werd kerkmuziek in theorie en praktijk onderwezen. Bekende leerlingen van deze school waren Gabriel Fauré en André Messager.
Levensloop
Niedermeyer studeerde in Wenen piano bij Ignaz Moscheles en compositie bij Emanuel Aloys Förster. Ook studeerde hij compositie in Rome (in 1819) bij Vincenzo Fioravanti en in Napels bij Niccolò Antonio Zingarelli. Tijdens zijn verblijf in Rome ontmoette hij Gioachino Rossini, met wie hij bevriend raakte en die hem aanspoorde tot het schrijven van enige opera's. Niedermeyers eerste opera Il reo per amore werd in Napels in 1820 opgevoerd.
Net als Rossini vestigde Niedermeyer zich in Parijs (toen hij 21 jaar was). Daar werden in latere jaren nog vier van zijn opera's opgevoerd: La casa nel bosco (28 mei 1828), Stradella (3 maart 1837), Marie Stuart (6 december 1844) en La Fronde (2 mei 1853).
Niedermeyer werkte met zijn vriend Rossini samen aan Robert Bruce, Rossini's derde en laatste pastiche. Hierin voorzag Niedermeyer de Franse teksten van de juiste timbres en harmonieën.
Na diverse pogingen om in de opera een carrière op te zetten, wijdde Niedermeyer zich voornamelijk aan het componeren van religieuze en wereldlijke vocale muziek. In oktober 1853 heropende hij de École Choron (genoemd naar Alexandre-Étienne Choron, die in 1834 was overleden). De school die later hernoemd werd naar École de Musique Classique et Réligieuse, ofwel École Niedermeyer, bestaat nog steeds.
Niedermeyers kerkmuziek bleef in Frankrijk en daarbuiten tot in de 20e eeuw in zwang. Hoewel hij in Zwitserland was geboren en in Oostenrijk en Italië was opgeleid, wordt hij vooral als Frans componist gezien vanwege zijn vestiging en verblijf tot zijn dood in Frankrijk en vanwege de invloed die hij decennialang uitoefende op de muziek in dat land.
Bronnen, noten en/of referenties
|