In dit artikel gaan we ons verdiepen in de fascinerende wereld van Lucile Desmoulins en onderzoeken we de oorsprong, betekenis en relevantie ervan in de huidige samenleving. Lucile Desmoulins is door de jaren heen het onderwerp van belangstelling en debat geweest, en heeft de belangstelling gewekt van zowel academici, professionals als nieuwsgierigen. Van zijn impact op de populaire cultuur tot zijn invloed op de geschiedenis, Lucile Desmoulins heeft een onuitwisbare stempel gedrukt op de samenleving en is een spannend en voortdurend evoluerend studieonderwerp geworden. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten van Lucile Desmoulins, het belang en de invloed ervan op verschillende gebieden onderzoeken, waardoor we een alomvattend beeld krijgen van dit fenomeen dat de aandacht van zoveel mensen heeft getrokken.
Anne Lucile Philippe Desmoulins, geboren Laridon-Duplessis (Parijs, 18 januari 1770 - aldaar, 13 april 1794) was een Franse revolutionaire die stierf op de guillotine, enkele dagen na haar echtgenoot Camille Desmoulins.
Lucile Laridon-Duplessis was de dochter van Claude Etienne Laridon-Duplessis en Anne Françoise Marie Boisdeveix. Haar begoede ouders waren patriotten en revolutionairen die onder meer Robespierre, Brissot, Danton en Camille Desmoulins in hun huis ontvingen. Robespierre deed Lucile een aanzoek, maar ze gaf de voorkeur aan Desmoulins, een advocaat, journalist en vurig republikein. Door verzet van haar vader duurde het nog tot 29 december 1790 voor het huwelijk werd ingezegend in de Église Saint-Sulpice. Robespierre, Brissot en Pétion de Villeneuve waren getuigen. Twee jaar later kregen Lucile en Camille Desmoulins een zoon, Horace Camille Desmoulins (1792-1825).
Onder het Schrikbewind kwam haar echtgenoot in het vizier. Hij werd op 31 maart 1794 gearresteerd en Lucile onderging hetzelfde lot op 4 april. Ze werd opgesloten in Sainte-Pélagie. Hoewel ze een smeekbede richtte aan Robespierre en het volk opriep om tegen het regime te revolteren, kon ze niet verhinderen dat het hoofd van haar man de volgende dag van het kapblok rolde. Ze werd zelf door Saint-Just beschuldigd van een samenzwering om de leden van het Comité de Salut Public te vermoorden en haar man vrij te krijgen. Acht dagen na diens terechtstelling volgde ze hem op het schavot, samen met de weduwe Hébert en zeventien anderen.
Georg Büchner maakte Lucile Desmoulin in 1835 de heldin van zijn drama Dantons Tod.
Ze speelt ook een rol in Hilary Mantels roman A place of greater safety (Een veiliger oord).
Verschillende historische films geven haar een rol. In de tv-film La passion de Camille et Lucile Desmoulins uit 1978 werd ze gespeeld door Claude Jade.
Bronvermelding
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Lucile Desmoulins op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar. |