Tegenwoordig is Medisch onderzoek een onderwerp dat op verschillende gebieden van de samenleving veel wordt besproken en geanalyseerd. De impact ervan heeft verschillende gebieden bereikt, van gezondheid tot technologie, politiek en economie. Medisch onderzoek heeft een reeks debatten en controverses voortgebracht die het belang van de studie en het begrip ervan hebben benadrukt. Door de jaren heen is Medisch onderzoek geëvolueerd en aangepast aan de veranderingen en uitdagingen waarmee het te maken heeft gehad, waardoor het een interessant onderwerp is geworden voor zowel experts als hobbyisten. In dit artikel zullen we de verschillende aspecten en gevolgen van Medisch onderzoek in detail onderzoeken, met als doel een complete en bijgewerkte visie te geven op dit onderwerp dat vandaag de dag zo relevant is.
Medisch onderzoek is in de eerste plaats de benaming voor elke medische test die wordt uitgevoerd om een medische diagnose te geven en/of om een ziekte op te sporen.
Medisch onderzoek wordt meestal uitgevoerd op levende personen. Indien een dood lichaam medisch wordt onderzocht, heet dit autopsie.
Van medisch onderzoek wordt verder ook wel gesproken bij het testen van nieuwe medicijnen, het zogenaamde geneesmiddelonderzoek. Hiervoor worden proefdieren gebruikt. Als een medicijn verder ontwikkeld is, wordt het ook getest op mensen alvorens het goedgekeurd wordt voor algemeen gebruik.
Medisch onderzoek bestaat in sommige gevallen uitsluitend uit een anamnese in combinatie met lichamelijk onderzoek. Dit kan in principe binnen een enkele ruimte gebeuren en vereist alleen instrumenten in handen van de arts (bijvoorbeeld de huisarts). Bij ingewikkeldere vormen van medisch onderzoek worden bijvoorbeeld monsters van weefsel en lichaamsvocht genomen en naar een medisch laboratorium gestuurd voor analyse, of er is wat ingewikkeldere medische apparatuur en een steriele werkomgeving vereist.
Het doel van medisch onderzoek kan zijn:
Medisch onderzoek in niet-invasieve vorm - waarvoor meestal geen steriliteit vereist is - begint meestal met de anamnese, waarna de inspectie (het bekijken), palpatie (het betasten) en auscultatie (het beluisteren) volgen.
Cito betekent dat een onderzoek (bijvoorbeeld van bloed in het laboratorium) met spoed gebeurt, hetzij wegens medische spoed, of voor het gemak van de patiënt in de zin dat hij een keer minder hoeft te komen. De term komt van het Latijnse woord citō, wat "snel" betekent.