Mediterranean
In dit artikel onderzoeken we de impact van Mediterranean op de moderne samenleving en hoe deze onze levens heeft gevormd op manieren die we ons nooit eerder hadden kunnen voorstellen. Sinds zijn komst is Mediterranean het onderwerp geweest van debat en controverse, waardoor zowel opwinding als bezorgdheid ontstond. Door de jaren heen heeft Mediterranean bewezen een krachtige kracht te zijn die de manier waarop we omgaan, communiceren en omgaan met de wereld om ons heen heeft getransformeerd. Door middel van een uitgebreide analyse zullen we onderzoeken hoe Mediterranean verschillende aspecten van ons dagelijks leven heeft beïnvloed, van de manier waarop we informatie consumeren tot de manier waarop we met anderen omgaan. Bereid je voor op een fascinerende reis om de impact van Mediterranean te ontdekken en hoe het onze toekomst zal blijven vormgeven.
| Mediterranean | ||||
|---|---|---|---|---|
| Componist | Arnold Bax | |||
| Gecomponeerd voor | piano solo | |||
| Toonsoort | fis mineur | |||
| Compositiedatum | 1920 | |||
| Première | 26 mei 1921 | |||
| Uitgave | 1921 (Murdoch, Murdoch & Co) | |||
| Duur | 3 minuten | |||
| Vorige werk | A hill tune | |||
| Volgende werk | Of a rose I sing a song | |||
| Oeuvre | Oeuvre van Arnold Bax | |||
| ||||
Mediterranean is een compositie van Arnold Bax.
Hij schreef het enigszins impressionistisch werkje in 1920 voor zijn muze Harriet Cohen, die het dan ook op 26 mei 1921 uitvoerde in de Steinway Hall. Bax was totdat hij dit werk op papier zette slechts eenmaal in het gebied rond de Middellandse Zee geweest en dit werk in moderato e rubato wordt verondersteld een muzikale weergave daarvan te zijn. Arnold Bax bracht met broer Clifford Bax, collega-componisten Gustav Holst en Balfour Gardiner enige tijd door op Mallorca. In 1932 orkestreerde Bax Mediterranean en droeg het alsnog op aan Holst. De orkestversie was driemaal te horen tijdens de Promsconcerten (1923, 1934 en in 1986 op de "Last night").
Jascha Heifetz schreef een transcriptie van Mediterranean voor viool en piano, er is ook een onuitgegeven bewerking naar piano driehandig.
Er zijn diverse opnamen van het werk (gegevens 2017):
- pianoversie: Iris Loveridge (historische opname)
- pianoversie: Eric Parkin
- pianoversie: Ashley Wass
- orkestversie: Adrian Boult met het London Philharmonic Orchestra (historische opname)
- orkestversie: Eugene Goossens met het New Symphony Orchestra (historische opname)
- orkestversie: Bryden Thompson met het London Philharmonic Orchestra
- transcriptie: Heifetz encores (historische opnamen uit 1946/1947)
Bronnen, noten en/of referenties
|