Tegenwoordig is Moreel een veelbesproken en geanalyseerd onderwerp op verschillende gebieden. De relevantie ervan staat buiten kijf, aangezien het niet alleen invloed heeft op het dagelijks leven van mensen, maar ook op politieke, economische en sociale aspecten op mondiaal niveau. Er zijn veel meningen en standpunten rond Moreel ontstaan, wat de complexiteit en het belang van deze kwestie in de huidige samenleving aantoont. In dit artikel zullen we Moreel en de implicaties ervan grondig onderzoeken, met als doel een compleet en verrijkend overzicht van dit relevante probleem te bieden.
Moreel is de geestesgesteldheid, geestelijke weerbaarheid, moed, werkkracht of strijdlust die in moeilijke omstandigheden door een individu of groep wordt getoond. Moreel betekent zedelijke kracht, zedelijke moed, zelfvertrouwen of de wil om door te zetten.
Moreel als zelfstandig naamwoord is niet hetzelfde als moraal, dat zedenleer betekent. Onder invloed van het Frans wordt dit onderscheid soms over het hoofd gezien. Voornamelijk in de wielersport wordt in het jargon van de coureurs en de sportjournalisten de term moraal wel gebruikt in dezelfde betekenis als moreel. In de woordenboeken wordt dit gebruik niet, in de literatuur wel afgekeurd. Aangezien moraal in deze betekenis niet algemeen is en alleen in een beperkte groepstaal voorkomt, wordt er aangeraden de betekenissen uit elkaar te houden. Moreel als bijvoeglijk naamwoord hoort wel ook bij moraal'.
Moraal is in de zestiende eeuw via het Franse morale ontleend aan het Latijnse moralis. Aanvankelijk werd het in het Nederlands als zelfstandig naamwoord (zedenleer, zedenles) en als bijvoeglijk naamwoord (zedelijk) gebruikt. Naast moraal is later de vorm moreel, met een gewijzigd achtervoegsel, in gebruik gekomen. Deze vorm heeft het bijvoeglijk naamwoord moraal geheel verdrongen (morele verplichting) en ook het zelfstandig naamwoord in de betekenis zedelijke kracht.