Noordelijke Kruistochten
In de wereld van vandaag is Noordelijke Kruistochten een onderwerp dat op verschillende gebieden van de samenleving aan relevantie heeft gewonnen. Het belang van Noordelijke Kruistochten is steeds duidelijker geworden in het dagelijks leven, met zowel persoonlijke als professionele gevolgen. Vanaf het begin tot op de dag van vandaag is Noordelijke Kruistochten onderwerp van belangstelling en debat geweest, waardoor tegenstrijdige meningen zijn voortgekomen en de belangstelling van zowel deskundigen als burgers is gewekt. In dit artikel zullen we het fenomeen Noordelijke Kruistochten en de invloed ervan op verschillende aspecten van het moderne leven grondig onderzoeken, waarbij we de evolutie, impact en mogelijke implicaties ervan voor de toekomst analyseren.
| Noordelijke Kruistochten | ||||
|---|---|---|---|---|
| Onderdeel van de Kruistochten | ||||
| ||||
Duitse Ordestaat in 1260.
| ||||
| Datum | 12e en 13e eeuw | |||
| Locatie | Estland, Letland, Litouwen, Oost-Pruisen | |||
| Strijdende partijen | ||||
| ||||
| Leiders en commandanten | ||||
De Noordelijke Kruistochten of Baltische Kruistochten verwijzen naar de veldtochten die de koningen van Denemarken en Zweden, de Duitse Orde en de Lijflandse Zwaardbroeders in de 12e en 13e eeuw voerden tegen de "heidense" volkeren wonend ten zuiden en oosten van de Oostzee om hen politiek te onderwerpen en te bekeren tot het christendom. Deels was dit voor het uitbreiden van de wereldlijke macht van de vorstenhuizen en ridderorden, deels in naam van de Grote Opdracht die men meende te hebben om "heidenen" te bekeren. Een andere factor was de rivaliteit met de oosters-orthodoxe kerk die met het Vorstendom Polotsk haar invloed over de Daugava en al bijna tot de Oostzee uitbreidde. Praktische redenen waren onder meer het geringe succes dat de grote kruistochten naar het Heilig Land hadden ondervonden, waardoor men het Baltische gebied als alternatief koos, maar ook economische expansie die een onrustige bezitloze adel (onder meer door de invoering van het eerstgeboorterecht) in Scandinavië en Duitsland zocht in Noord- en Oost-Europa.
Fasen
De Noordelijke Kruistochten verliepen in verschillende fasen, waarvan de Lijflandse Kruistocht (1198–1290) de belangrijkste is, hoewel hierbij wellicht beter gesproken kan worden van een koepelbegrip voor verschillende tijdperken. Voorts zijn er nog de Wendische Kruistocht (1147) en de Pruisische Kruistocht (1222–1295). De zogenaamd "heidense" volkeren waren voornamelijk Balten, maar de Esten en Öselaren waren van Fins-Oegrische afkomst en de Polaben zijn bij de Slavische volkeren in te delen. Dit terwijl de kruisvaarders allemaal Germaanse talen talen spraken: Duits, Zweeds en Deens. De kruistochten brachten naast politieke onderwerping ook culturele assimilatie voort, in de eerste plaats natuurlijk de kerstening waarom zij (in naam) begonnen waren, maar ook germanisering. De economische ondergeschiktheid aan de nieuwe Germaanstalige adel laat zich vatten in het woord horigheid zoals die in Midden- en West-Europa reeds bestond.
Lijst van Noordelijke Kruistochten
- Kalmare ledung (1123)
- Wendische Kruistocht (1147)
- Eerste Zweedse Kruistocht (ca. 1155; historiciteit omstreden)
- Deense Kruistocht van 1187 (ca. 1187)
- Deense Kruistocht van 1191
- Deense Kruistocht van 1202
- Tweede Zweedse Kruistocht (1245–1255)
- Derde Zweedse Kruistocht (1293)
- Pruisische Kruistocht (1222–1295)
- Lijflandse veldtocht tegen Novgorod, inclusief de Slag op het IJs (1240–1242)
- Lijflandse Kruistocht (1283–1410)
Zie ook
· 
· 