Papegaaienkruid

In het artikel van vandaag gaan we dieper in op het onderwerp Papegaaienkruid, dat grote belangstelling heeft gewekt in de huidige samenleving. Om een ​​breed en gedetailleerd beeld van dit onderwerp te geven, zullen we verschillende aspecten onderzoeken die verband houden met Papegaaienkruid, van de oorsprong of evolutie tot de impact ervan in verschillende contexten. In het hele artikel zullen we de verschillende perspectieven en meningen rond Papegaaienkruid onderzoeken, evenals de uitdagingen en kansen die het biedt. Op dezelfde manier zullen we ons verdiepen in mogelijke oplossingen of strategieën om de moeilijkheden in verband met Papegaaienkruid het hoofd te bieden. Uiteindelijk is dit artikel bedoeld om lezers een dieper en vollediger inzicht te geven in Papegaaienkruid, met als doel de dialoog en reflectie aan te moedigen over dit onderwerp dat vandaag de dag zo relevant is.

Papegaaienkruid
Papegaaienkruid
Taxonomische indeling
Rijk:Plantae (Planten)
Stam:Embryophyta (Landplanten)
Klasse:Spermatopsida (Zaadplanten)
Clade:Bedektzadigen
Clade:'nieuwe' Tweezaadlobbigen
Clade:Geavanceerde tweezaadlobbigen
Orde:Caryophyllales
Familie:Amaranthaceae (Amarantenfamilie)
Geslacht:Amaranthus
Soort
Amaranthus retroflexus
L. (1753)
Papegaaienkruid
Zaden
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Papegaaienkruid op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Papegaaienkruid (Amaranthus retroflexus) is een eenjarige plant uit de amarantenfamilie (Amaranthaceae). De van oorsprong Noord-Amerikaanse soort is een kosmopoliet die inmiddels in alle werelddelen voorkomt, ook in grote delen van Europa.

De plant wordt 20 tot 100 cm hoog en heeft een vrij dikke, gegroefde, dicht behaarde, ruwe, rechtopgaande, aan de voet roodachtige stengel met korte haartjes. De 5-15 cm lange, 1-7 cm brede elliptische bladeren hebben de grootste breedte iets onder het midden. De nerven aan de onderkant van het blad zijn bezet met haren.

De eenhuizige plant bloeit van juli tot in oktober met eenslachtige, 2-3 mm grote witachtig-groenige bloempjes die in een dichte, dikke, onbebladerde pluim staan. De bloemen hebben vijf, smal spatelvormige, stomp met een korte spits, 2,5-3,5 lange bloemdekbladen, die meestal langer zijn dan de vrucht. De vrouwelijke bloemen hebben drie stempels. Aan de top van de bloeiwijze staan enkele mannelijke bloemen, die vier of vijf meeldraden hebben. De 3-6 mm lange schutblaadjes zijn stijf en prikkerig.

De afgeplat eivormige, 1,5-2,5 mm grote vrucht is een eenzadig, regelmatig openspringend (dehiscent) nootje. De zwarte tot donkerbruine, eivormige, 1-1,3 mm grote zaden zijn glad en glanzend. In optimale omstandigheden kan de plant honderdduizenden zaden produceren die zich makkelijk verspreiden via water en wind.

De plant komt voor op droge, matig voedselrijk grond langs wegen en spoorwegen, op land- en tuinbouwakkers en op rivieroevers.

Toepassingen

Papegaaiekruid werd door verschillende Indianenstammen gebruikt als voedsel en voor medische doeleinden.

In de Indiase deelstaat Kerala worden de fijngesneden bladeren gebruikt voor het gerecht thoran in combinatie met chilipepers, look, kokosnoot en andere ingrediënten.

Thoran

Namen in andere talen

  • Duits: Gekrümmter Fuchsschwanz
  • Engels: Common Amaranth, Redroot amaranth, Wild-Beet Amaranth
  • Frans: Amarante réfléchie

Externe links

Zie de categorie Amaranthus retroflexus van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.