Pavane pour une infante défunte
In dit artikel zullen we de fascinerende wereld van Pavane pour une infante défunte verkennen en alles wat dit concept omvat. Vanaf de oorsprong tot de impact ervan op de hedendaagse samenleving, door de vele interpretaties en toepassingen op verschillende gebieden, zullen we ons verdiepen in dit opwindende onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van zoveel mensen over de hele wereld. Door middel van gedetailleerde analyse en zorgvuldig onderzoek zullen we de verschillende facetten van Pavane pour une infante défunte ontdekken en hoe deze zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld. Het maakt niet uit of u een expert op dit gebied bent of gewoon nieuwsgierig bent om er meer over te leren, dit artikel biedt u een complete en verrijkende visie op Pavane pour une infante défunte. Maak je klaar om jezelf onder te dompelen in dit opwindende universum!
| Pavane pour une infante défunte | ||||
|---|---|---|---|---|
.png)
| ||||
| Componist | Maurice Ravel | |||
| Soort compositie | pianowerk | |||
| Gecomponeerd voor | piano of symfonieorkest | |||
| Compositiedatum | 1899 (pianoversie), 1910 (orkestversie) | |||
| Première | 5 april 1902 | |||
| Oeuvre | Oeuvre van Maurice Ravel | |||
| ||||
Pavane pour une infante défunte (Pavane voor een overleden (Spaanse) prinses) is een muziekstuk voor piano, dat in 1899 werd geschreven door de destijds 24-jarige Maurice Ravel. Ravel schreef in 1910 ook een georkestreerde versie. Het stuk werd al gauw bijzonder populair. De enorme populariteit werd voor Ravel zelfs een bron van ergernis omdat hij vond dat hij ná de Pavane veel betere stukken had geschreven, die tóch minder geliefd waren.
Later rekende hij dan ook genadeloos met dit werk uit zijn jeugd af. Hij schreef: "De zwakheden van dit stuk zijn me des te duidelijker: de al te opvallende invloed van Chabrier en de nogal gebrekkige vorm". Hij ergerde zich ook altijd buitengewoon aan stereotiepe uitvoeringen van zijn Pavane en placht te zeggen dat het de prinses was die was overleden en niet de Pavane.
Over de titel werd veel gespeculeerd. Ravel was hier echter zeer openhartig over. Hij had de titel gekozen omdat hij de alliteratie van de “p’s” in Pavane en pour én de “f’s” van Infante en défunte zo mooi had gevonden.
Er zijn later talloze bewerkingen van dit muziekstuk verschenen.
Externe link
| Bronnen, noten en/of referenties |