Pier Luigi Farnese
In de wereld van vandaag heeft Pier Luigi Farnese grote relevantie gekregen en is het een onderwerp van algemeen belang geworden voor mensen van alle leeftijden en achtergronden. Sinds zijn opkomst heeft Pier Luigi Farnese de aandacht van velen getrokken, wat debatten, controverses en eindeloze tegenstrijdige meningen heeft voortgebracht. De impact ervan is zo groot geweest dat het de culturele en geografische barrières heeft overstegen en het voorwerp is geweest van studie en onderzoek op verschillende kennisgebieden. In dit artikel zullen we het fenomeen Pier Luigi Farnese grondig onderzoeken en de implicaties en consequenties ervan in de huidige samenleving analyseren.
| Pier Luigi Farnese | ||
|---|---|---|
| 1503-1547 | ||
| ||
| Hertog van Parma en Piacenza | ||
| Periode | 1545-1547 | |
| Voorganger | -- | |
| Opvolger | Ottavio | |
| Vader | Alessandro Farnese | |
| Moeder | Silvia Ruffini | |
| Dynastie | Farnese | |
Pier Luigi (of Pierluigi) Farnese (Rome, 19 november 1503 – Piacenza, 10 september 1547) was de eerste hertog van Castro (1538-1545) en Parma en Piacenza (1545-1547). Hij was een zoon van kardinaal Alessandro Farnese, de latere paus Paulus III, bij zijn maîtresse Silvia Ruffini.
Leven
Nadat zijn vader in 1534 tot paus gekozen was, benoemde hij zijn zoon in 1537 tot gonfaloniere van de Rooms-Katholieke Kerk. Een jaar later beleende hij hem met het hertogdom Castro en andere stukken land. In 1545 creëerde hij voor zijn zoon Parma en Piacenza als erfelijk hertogdom.
Pier Luigi deed vooreerst afstand van de hertogstitel van Castro ten gunste van zijn buitenechtelijke zoon Orazio Farnese. Zijn oudste en jongste zoon waren reeds kardinaal zodat zijn middelste zoon als opvolgende hertog van Parma werd aangewezen.
Pier Luigi stond bekend als een wreed en meedogenloos man, die een luxe leven leidde. Door zijn strenge regering en hoge belastingen stonden de steden vijandig tegenover hem en werden hierin gesteund door keizer Karel V, die uit was op de vereniging van Parma en Piacenza met het hertogdom Milaan.
In 1547 werd hij vermoord door een aantal samenzwerende edelen en zijn lichaam werd in een raam gehangen in zijn paleis in Piacenza. Het hertogdom werd bezet door troepen van de keizer. Pas in 1551 kon zijn zoon Ottavio het gebied weer innemen.
Huwelijk en kinderen
Pier Luigi huwde in 1519 met Girolama Orsini (1504–1570), dochter van Luigi, graaf van Pitigliano. Uit dit huwelijk werden vier kinderen geboren:
- Alessandro (1520–1589), kardinaal
- Vittoria (1521–1602); ∞ (1547) Guidobaldo della Rovere (1514–1574), hertog van Urbino en Gubbio
- Ottavio (1524–1586), hertog van Parma en Piacenza 1547-1586
- Ranuccio (1530–1565), kardinaal
Daarnaast had hij een buitenechtelijke zoon bij een onbekende maîtresse:
- Orazio (1532–1553), hertog van Castro 1545-1553
· 
· 