Reactiemechanisme
Dit artikel gaat in op het onderwerp Reactiemechanisme, dat vandaag de dag van groot belang is. Reactiemechanisme is een onderwerp dat grote belangstelling heeft gewekt op verschillende gebieden, van politiek tot wetenschap, via cultuur en de samenleving in het algemeen. Door de geschiedenis heen is Reactiemechanisme het onderwerp geweest van studie en debat, waardoor tegenstrijdige meningen naar voren zijn gekomen en diepgaande reflecties zijn ontstaan over de impact ervan op het dagelijks leven. In deze zin is het essentieel om de verschillende aspecten die verband houden met Reactiemechanisme in detail te analyseren, waarbij de implicaties en consequenties ervan worden besproken, evenals de mogelijke oplossingen die kunnen ontstaan als gevolg van de aanwezigheid ervan. Daarom is het hoofddoel van dit artikel het bieden van een breed en actueel beeld van Reactiemechanisme, om kritische en constructieve reflectie over dit zeer relevante onderwerp te bevorderen.
Het reactiemechanisme van een chemische reactie is het hoe-en-waarom van het verlopen van een bepaalde reactie onder bepaalde condities. Het beschrijft precies hoe moleculen elkaar benaderen, en welke chemische bindingen in welke volgorde worden gebroken en gemaakt. Wanneer voor een reactie de reactanten en producten bekend zijn, kan deze reactie worden gebruikt om de producten te maken.
Zonder een begrip van wat er precies plaatsvindt tijdens de reactie kan men echter niet voorspellen welke andere reactanten soortgelijke reacties zullen ondergaan. Ook kan men zonder begrip niet voorspellen onder welke condities een bepaalde reactie het best zal verlopen, bijvoorbeeld bij welke temperatuur de beste zuiverheid wordt verkregen.
Veel reacties worden genoemd naar de wetenschapper die het mechanisme voor het eerst in de literatuur heeft beschreven. Deze reacties worden ook wel naamreacties genoemd.
Het onderzoek naar het mechanisme waarmee een bepaalde reactie verloopt is geen eenvoudige zaak, vooral omdat men chemische interacties bestudeert die maar heel kort blijven bestaan. Er kan vaak slechts indirect bewijs worden gevonden voor de intermediaire vormen. De studie naar de reactiemechanismen heeft ook duidelijk gemaakt dat het aantal soorten reacties zeer beperkt is.
- SN1-reactie. Nucleofiele substitutiereactie, de reactiesnelheid is van slechts één component afhankelijk.
- SN2-reactie. Nucleofiele substitutiereactie, de reactiesnelheid is van twee componenten afhankelijk.
- Elektrofiele aromatische substitutie. Een elektrofiel reageert met de aromatische ring, waarbij de aromaticiteit behouden blijft.
- E1-reactie. Eliminatiereactie, de reactiesnelheid is van slechts één component afhankelijk.
- E2-reactie. Eliminatiereactie, de reactiesnelheid is van twee componenten afhankelijk.
- Additiereactie, over een dubbele binding wordt een klein molecule aan het koolstofskelet gekoppeld. Tijdens de reactie treden geladen deeltjes op.
- Radicaalreactie. Radicaalreactie, de reactie verloopt zonder het optreden van geladen deeltjes.
· 
· 